Στο Σύνταγμα όλοι απόψε...

Κανονικά απόψε η πλατεία Συντάγματος θα έπρεπε να... βουλιάξει από κόσμο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να καθίσουμε σπίτια μας. Οφείλουμε να πάμε να εκφράσουμε την αντίδραση μας σ' αυτούς που σχεδιάζουν τις ζωές μας χωρίς να μας λαμβάνουν υπόψη του και θα πάμε... Κοντά και δίπλα σ' εκείνους που εκδήλωσαν την αγωνία τους με το να απεργήσουν και ήρθε μια ανάλγητη Πολιτεία να τους επιστρατεύσει, ξεχνώντας να άρει κάποτε αυτή την επιστράτευση. Όλοι στο Σύνταγμα!

Τα ΥΠΕΣ και Παιδείας, οι πρώτες δεξαμενές

Από τα υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας θα αντληθούν κατ’ αρχήν οι 12.500 δημόσιοι υπάλληλοι που θα τεθούν στο πρόγραμμα κινητικότητας μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες. Αυτό προκύπτει από έγγραφο από συνάντηση εκπροσώπων της Task Force με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνη Μανιτάκη, στην οποία συμμετείχε και ο γενικός γραμματέας συντονισμού του κυβερνητικού έργου, Δημήτρης Βαρτζόπουλος.

 

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από το έγγραφο που φέρει ημερομηνία 13 Μαΐου, το αρμόδιο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε συνεργασία με το επιτελείο της Task Force θα διαμορφώσουν τα κριτήρια για την επιλογή των δημοσίων υπαλλήλων που θα τεθούν στο πρόγραμμα κινητικότητας. Ηδη, η Task Force θα κινητοποιήσει εξειδικευμένο προσωπικό της για την εφαρμογή της κινητικότητας στον ελληνικό δημόσιο τομέα.

 

Με δεδομένο ότι ο αριθμός των υπαλλήλων έχει προσδιοριστεί στις 12.500, οι πρώτες δεξαμενές θα είναι τα υπουργεία με τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους, δηλαδή το Παιδείας και το Εσωτερικών. Ειδικότερα, στο υπουργείο Παιδείας υπάγονται περί τους 150.000 νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές, ενώ στο υπουργείο Εσωτερικών υπάγονται οι υπάλληλοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για τον σκοπό αυτό η Γενική Γραμματεία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και οι εκπρόσωποι της Task Force θα έχουν στο αμέσως προσεχές διάστημα συναντήσεις με τις Γενικές Γραμματείες των δύο αυτών υπουργείων για να επιταχύνουν τη διαδικασία.

 

Επίσης, όπως αναφέρεται στο ίδιο έγγραφο, έξι υπουργεία (Εργασίας, Υγείας, Παιδείας, Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος) θα δεχθούν την τεχνική υποστήριξη της Task Force για τη διοικητική αναδιάρθρωσή τους. Σε κάθε υπουργείο θα διατεθούν δύο εμπειρογνώμονες. Και στο πλαίσιο αυτό θα δοθεί προτεραιότητα στο υπ. Παιδείας, διότι, όπως αναφέρει το έγγραφο, «η αξιολόγηση του προσωπικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επείγει».

 

Το έγγραφο αυτό αναμένεται να πυροδοτήσει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών, ήδη πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι εις γνώσιν της ΟΛΜΕ, που συνδέει τα αποτελέσματα της επικείμενης, από το επόμενο σχολικό έτος, αξιολόγησης του κλάδου με απολύσεις.

• Του Απόστολου Λακασά από news.kathimerini.gr

Μπορεί μαθηματικά να μην έγραψε αλλά άφησε άφωνο τον εξεταστή!

Μπορεί το γραπτό του μαθητή να είναι από την Θεσσαλονίκη, αλλά πιο πολύ σε μαντινάδα έμοιαζε. Τα σενάρια που μπορεί να κάνει κανείς είναι πολλά. Ή ότι ερωτεύτηκε την εξετάστρια ή ότι είχε έμπνευση. Πάντως όχι για μαθηματικά....

Σύμφωνα με το γραπτό που εξασφάλισε το ThessToday ο μαθητής έγραψε:

"Την καρδιά μου την κατέστρεψες, την έκανες οκτάγωνο και μοιάζει πλέον ο έρωτας με ρίζα στο τετράγωνο.

Θα κάνω τον αγράμματο για να 'ρθεις να με ψάξεις, να κάνουμε ιδιαίτερα σωστά να με διδάξεις.

Αγαπητέ μου εξεταστή, σαν το γραπτό διορθώσεις, θέλω να μην τσιγκουνευτείς κανα βαθμό να δώσεις.

Γυναίκα ίσον προβλήματα, προβλήματα ίσον ασκήσεις και αυτά δια δύο τα 'βαλα και βγήκαν συναρτήσεις.

Πολύπλοκα τα κλάσματα, τα θεωρώ απάτη, με σένα θα κάνω χιαστί μονάχα στο κρεβάτι.

Με αυτά που φέτος βάλανε στην ίδια τάξη μένω και που θα τα κάνω εφαρμογή ακόμα περιμένω.

Γεωμετρία με έκανες να μάθω ομορφιά μου, μόνο που αντί για τρίγωνα εγώ έχω την καρδιά μου.

Τον κύκλο μου ζητήσανε να σχηματίσω σπίτι και φώναξα το γέρο μου που έχει διαβήτη."

Ένα παιδί εξαφανίζεται κάθε μέρα

Ένα παιδί εξαφανίζεται καθημερινά στην Ελλάδα, με τον συνολικό αριθμό των εξαφανισμένων παιδιών να ανέρχεται σήμερα στα 97, ενώ 23 είναι τα ανήλικα θύματα αρπαγής, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΑΣ, τα οποία παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που διοργάνωσε το «Χαμόγελο του Παιδιού» στο Ζάππειο.

Τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2013 εξαφανίστηκαν 138 παιδιά, από τα οποία τα 90 έχουν βρεθεί. Παρουσιάζοντας τα επίσημα στατιστικά στοιχεία εξαφανίσεων ανηλίκων, ο αστυνόμος Β” Αντώνης Παπαντώνης, από το Τμήμα Αναζητήσεων Προσώπων και το Γραφείο Εξαφανίσεων Ατόμων, τόνισε ότι ο μέσος όρος ανεύρεσηςτων ανηλίκων που έχουν εξαφανιστεί το 2012 και τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2013 ανέρχεται σε 78,4%, ποσοστό που κατά πάσα πιθανότητα είναι μεγαλύτερο.

36η Γιορτή Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως μέχρι τις 9 Ιουνίου 2013

Η 36η Γιορτή Βιβλίου, που συνδιοργανώνουν για δεύτερη φορά ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών και η Περιφέρεια Αττικής άνοιξε τις πύλες της την Παρασκευή 24 Μαΐου στο Πεδίον του Άρεως.
Το μήνυμα της φετινής έκθεσης είναι “Με διάβασες; Χάρισέ του! Χαρίστε ένα βιβλίο, σώστε μια βιβλιοθήκη” και σκοπός της πρωτοβουλίας είναι η συγκέντρωση βιβλίων για τη δημιουργία βιβλιοθήκης στη Φολέγανδρο, η ενίσχυση της βιβλιοθήκης των Γυναικείων Φυλακών Θήβας και η ενίσχυση της βιβλιοθήκης του Τμήματος Νέων της Κεντρικής Φυλακής Γυναικών Κορυδαλλού.
Η Γιορτή Βιβλίου, που θα διαρκέσει έως τις 9 Ιουνίου, θα διανθισθεί με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις, όπως έκθεση πολιτικής γελοιογραφίας, εκθέσεις φωτογραφίας και φωτορεπορτάζ, σεμινάρια γραφής με διαγωνισμό διηγήματος, ειδικές εκδηλώσεις για παιδιά, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα "Βιβλία που έγιναν ταινίες".

Αυτή είναι η «δημόσια και δωρεάν Παιδεία» τους

Τόσο «δημόσια» και τόσο «δωρεάν» που ακόμα και ένας πρώην πρωθυπουργός ομολογούσε ότι το «δημόσια και δωρεάν» όταν αναφέρεται στην Παιδεία συνιστά κακόγουστο ανέκδοτο.
Γι' αυτή την «Παιδεία» τους οι Ελληνες γονείς πληρώνουν πάνω από 5 δισ. ευρώ το χρόνο.
Κι όμως όλοι αυτοί οι κύριοι που σπούδασαν στα Χάρβαρντ για να μας κυβερνήσουν (σ.σ.: γι' αυτό μας κυβερνάνε τόσο καλά...) έχουν και το θράσος να ποζάρουν σαν προστάτες των «ονείρων», των «ελπίδων» και των «δικαιωμάτων» των μαθητών...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ -Ριζοσπάστης

Η αλήθεια μέσα από το στόμα ενός μικρού παιδιού, ας προβληματιστούμε...

Ο Αζεα Τζόνσον είναι μόλις 9 ετών και ξεσήκωσε το Σικάγο, μιλώντας σε δημόσια διαμαρτυρία για την απόφαση του δημάρχου να προχωρήσει στο κλείσιμο 53 σχολείων, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και το δικό του.
Εμείς, είμαστε σε θέση να κάνουμε το ίδιο, αν χρειαστεί; Μην εφησυχάζουμε ότι έχει κλείσει το θέμα της σύμπτυξης  με το 53 Λύκειο... Μπορεί να το βρούμε μπροστά μας το καλοκαίρι. Ας είμαστε σε επαγρύπνηση...

Νέο λουκ στο Blog της Ένωσης

 

Ψαχνόμαστε στην Ένωση Γονέων το δίχως άλλο. Από σήμερα “παίζει” με νέο σχεδιαστικό λουκ, αλλά με την ίδια πάντα άμεση ενημέρωση και με την αγωνία να είναι μέσα στα πράγματα και την επικαιρότητα να δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα μας.

Συμβαίνει κάτι καλό εκεί και πρωτόγνωρο για τα δικά μας δεδομένα... Οι Σύλλογοι Γονέων ανταλλάσσουν εμπειρίες και αυτό μας ενθαρρύνει όλους στο να κάνουμε περισσότερα πράγματα για τα σχολεία μας...

Ανοιχτή επιστολή προς τους αγωνιζόμενους καθηγητές

Απολύθηκα πρώτη φορά από ένα μηχανουργείο στην Αθήνα το ’73 γιατί είχα φτιάξει ένα αυτοσχέδιο χειροκίνητο μηχάνημα για να τυπώνω προκηρύξεις κατά της χούντας. Το αφεντικό μου έκανε τη χάρη να μην με παραδώσει στην Αστυνομία.
Απολύθηκα δεύτερη φορά τον ίδιο χρόνο από ένα εργοστάσιο κατασκευής λεβήτων στην Ελευσίνα γιατί συμμετείχα στην διοργάνωση παράνομης απεργίας.
Απολύθηκα από εργοστάσιο κατασκευής λεβήτων στην Αθήνα γιατί συμμετείχα στην εργοστασιακή επιτροπή και διεκδικήσαμε την τήρηση της συλλογικής σύμβασης των μεταλλεργατών.
Απολύθηκα από μηχανουργείο στο Πέραμα γιατί αρνήθηκα να καταδώσω συνάδελφό μου που έκανε ένα τεχνικό λάθος.
Συμμετείχα σε παράνομη εργατική επιτροπή στα Ναυπηγεία με κίνδυνο να απολυθώ.
Απολύθηκα από εταιρεία επισκευής πλοίων στο Πέραμα γιατί αρνηθήκαμε να ανάψουμε τα οξυγόνα μέσα σε γκαζάδικο που δεν είχε καθαριστεί.
Την ίδιες μέρες απολύεται η γυναίκα μου από εργοστάσιο φαρμάκων κατά την διάρκεια απεργίας.
Μας έφερναν φαΐ συνάδελφοι μέχρι να ξαναπιάσουμε δουλειά.
Δεν μπορώ να τα θυμηθώ όλα τώρα.
Φοβάμαι ότι θα γίνω κουραστικός.
Ποτέ δεν ήμουν φασαριόζος.
Ήθελα να βγάζω ήσυχα το μεροκάματο μου και να περνάω καλά.
Πάντοτε φοβόμουνα .
Πάντοτε ένοιωθα μόνος και ανυπεράσπιστος απέναντι σε έναν παντοδύναμο μηχανισμό.
Ουδέποτε μου το αναγνώρισε κανείς και ούτε με ενδιαφέρει .
Αντιθέτως οι μεν με απόλυαν και οι δε με διέγραφαν.
Δεν έχω παράπονο.
Αν μη τι άλλο κατάφερα να παραμείνω ένας αξιοπρεπής άνθρωπος .
Δεν είναι λίγο.
Αγαπητοί καθηγητές είσαστε υποχρεωμένοι να διδάσκετε νέους ανθρώπους .
Δεν είναι εύκολη δουλειά.
Νομίζω ότι είναι η δυσκολότερη όλων.
Να την κάνετε με την ευσυνειδησία ενός ανθρώπου που θέλει να κοιμάται ήσυχος τα βράδια.
Ξέρω σας απειλούν με απόλυση.
Ξέρω ο αγώνας σας είναι πολύ δύσκολος.
Ξέρω τους φόβους σας.
Σας κοιτάω στα μάτια.
Τα περνάω και εγώ.
Αυτή είναι η δουλειά μας.
Να μάθετε και να διδάξετε το κρισιμότερο μάθημα με κάθε κόστος.
Για να μπορέσετε να ανταποκριθείτε επιτυχώς στις εξετάσεις των ελευθέρα σκεπτόμενων ανθρώπων.
Σταμάτης Κυριάκης
Κέρκυρα 15/5/2013

Μαθητής σκότωσε τη μητέρα του επειδή του είπε να κλείσει την τηλεόραση για τις πανελλήνιεs!!!

Σοκ στο Αγρίνιο από την άγρια δολοφονία 53χρονης από τον μόλις 17 χρονών γιο της μέσα στο σπίτι της.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το φονικό έγινε λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα στον Άγιο Κωνσταντίνο, στην οδό Ιωνίας.

Ο μαθητής της τρίτης Λυκείου μαχαίρωσε με κουζινομάχαιρο - πέντε φορές - στο στήθος, τη ωμοπλάτη και τον αντίχειρα, τη μητέρα του προκαλώντας της ακαριαίο θάνατο, την ώρα μάλιστα που στον διπλανό δωμάτιο κοιμόταν ο πατέρας.

Ο ανήλικος συνελήφθη και κρατείται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας, ενώ ο λόγος που τον οδήγησε στο άγριο φονικό της μητέρας του φαίνεται να ήταν μια παρατήρηση που του έκανε η 53χρονη μητέρα του δασκάλα στο επάγγελμα, να κλείσει την τηλεόραση και να κοιμηθεί νωρίς επειδή σήμερα έδινε Πανελλήνιες.

Η έρευνα για τις ακριβείς συνθήκες του φονικού γίνεται από την Αστυνομία ενώ το πτώμα της 53χρονης έχει μεταφερθεί στην Πάτρα για νεκροψία-νεκροτομή.

Στη «σκιά» των πανελλαδικών εξετάσεων...

Η διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων αξιοποιείται, ανάμεσα σε άλλα, για στατιστικές που αφορούν τις θέσεις εισακτέων και τον αριθμό των υποψηφίων που δίνουν τη μάχη για μια «θέση στον ήλιο» της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Την ίδια ακριβώς στιγμή πριμοδοτείται μια δημόσια ρητορική για το «γεγονός» της συμμετοχής όλου του μαθητικού πληθυσμού στις διαδικασίες των πανελλαδικών εξετάσεων.

 

«…όλου του μαθητικού πληθυσμού…» Ιδού, λοιπόν, το τελευταίο στάδιο του αποκλεισμού: το να έχει κανείς εξαφανιστεί από το εκπαιδευτικό τοπίο σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην είναι πλέον ορατός!

 

Στη σκιά, λοιπόν, των «ειδήσεων» το γεγονός ότι σήμερα, περίπου 38 χρόνια μετά τη συνταγματική «κατοχύρωση» της «9χρονης και δωρεάν υποχρεωτικής φοίτησης» (Σύνταγμα της Ελλάδας 1975, άρθρο 16, παρ. 3), χιλιάδες παιδιά δεν περιλαμβάνονται ούτε καν στους καταλόγους των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων καθώς έχουν εξοστρακιστεί πολύ νωρίς από το σχολείο. Μόνον ανάμεσα στις δύο προηγούμενες Απογραφές Πληθυσμού (2001-2011) υπολογίζεται ότι πάνω από 60.000 παιδιά δεν ολοκλήρωσαν την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση παρ’ όλο που βρίσκονταν σε σχολική ηλικία όταν αυτή θεσμοθετήθηκε ως υποχρεωτική.

 

Όσο κι αν ηχεί παράταιρα μέσα στην κυρίαρχη ρητορική «της ταχύτητας της γνώσης, της κοινωνίας της πληροφορίας και των λεωφόρων του κυβερνοχώρου», περίπου 5-7 χιλιάδες παιδιά εξακολουθούν να εγκαταλείπουν κάθε χρόνο την υποχρεωτική εκπαίδευση που θεωρείται η βάση για την απόσπασή τους από τον κόσμο του αναλφαβητισμού, για τη διεκδίκηση βασικών και θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.

 

Οι νομοί Αττικής, Θεσσαλονίκης, Χανίων, Αχαΐας, Χίου, Δωδεκανήσου έχουν το μικρότερο ποσοστό ατόμων που δεν ολοκλήρωσαν την υποχρεωτική εκπαίδευση, ενώ οι νομοί Ροδόπης, Ευρυτανίας, Ξάνθης, Καρδίτσας και Γρεβενών έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων με σχολικές γνώσεις χαμηλότερες από τις υποχρεωτικές.

 

Μια ματιά στα βασικά χαρακτηριστικά των νομών που παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου φανερώνει ότι πρόκειται για περιφερειακούς νομούς, αγροτικούς κατά βάση και οικονομικά στερημένους. Για παράδειγμα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι παραπάνω νομοί Ευρυτανίας, Καρδίτσας και Γρεβενών καθώς και οι νομοί Ξάνθης και Ροδόπης βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις στους «βασικούς δείκτες εισοδήματος και ευημερίας», με πολύ χαμηλό δηλωθέν εισόδημα ανά κάτοικο, με χαμηλές αποταμιευτικές καταθέσεις αλλά και κακή αναλογία σχολείων, νοσοκομείων, γιατρών, δασκάλων κ.λπ.

 

Ένα νήμα φαίνεται να συνδέει τη σχολική πορεία πολλών παιδιών από την «άγονη» Ευρυτανία, την αγροτική Ηλεία και την περιθωριοποιημένη Λακωνία, τη «μειονοτική» Ξάνθη και τη Ροδόπη, τις «μητροπόλεις» του τουρισμού, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και τα Ιόνια, και τις φτωχογειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων με τους χιλιάδες αλλοδαπούς και παλιννοστούντες αλλά και τα Τσιγγανόπουλα που δεν πηγαίνουν καθόλου ή εγκαταλείπουν πρόωρα το υποχρεωτικό σχολείο: εδώ συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα ποσοστά μαθητικής διαρροής από την υποχρεωτική εκπαίδευση, γεγονός που «αιχμαλωτίζει» το εκπαιδευτικό τους μέλλον στην προοπτική της παραγωγής και αναπαραγωγής του αναλφαβητισμού.

 

Έτσι στα σχολεία της Αθήνας «μετά τον Κηφισό» και στον Πειραιά, η πρόωρη εγκατάλειψη του υποχρεωτικού σχολείου καταγράφει διπλάσια ποσοστά σε σχέση με τα σχολεία της Βόρειας και Ανατολικής Αττικής, και εάν κάποιος πλησίαζε το μικροσκόπιο στη σύγκριση δήμων, π.χ. από τη μια των Δήμων Αγίας Παρασκευής, Χολαργού, Κηφισιάς, Αμαρουσίου, Ψυχικού και από την άλλη των Λιοσίων, της Αγίας Βαρβάρας, της Ελευσίνας, του Ασπρόπυργου, των Αγίων Αναργύρων, του Περιστεριού, του Κερατσινίου, του Περάματος κ.λπ., τότε θα διαπίστωνε διά γυμνού οφθαλμού πολύ μεγαλύτερες διαφορές.

 

Από την άλλη τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων των νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου τροφοδοτούν, κατά κύριο λόγο, την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου προκειμένου να προσφέρουν την «εργατική τους δύναμη» στην αυξημένη ζήτηση που δημιουργεί η βιομηχανία του τουρισμού, η οποία αθόρυβα έχει επιβάλει κατά κάποιον τρόπο ένα ιδιαίτερο «ήθος», τα κύρια χαρακτηριστικά του οποίου είναι η εναγώνια αναζήτηση σύνδεσης με τις τουριστικές επιχειρήσεις και τα «προϊόντα» τους (γρήγορο κέρδος, καταναλωτισμός) και η απόρριψη-σνομπάρισμα κάθε μορφής εργασίας που προϋποθέτει εκπαίδευση.

κακή αναλογία σχολείων, νοσοκομείων, γιατρών, δασκάλων κ.λπ.

Του Χρήστου Κάτσικα από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Αύριο ξεκινούν οι εξετάσεις στο σχολείο μας

Στους μαθητές μας που καλούνται αύριο να προσέλθουν στο σχολείο τους για να ξεκινήσουν οι δοκιμασίες των εξετάσεων ευχόμαστε καλό κουράγιο και δύναμη! Μακάρι οι μέρες που θα ακολουθήσουν να μην είναι ιδιαίτερα σκληρές για τους ίδιους και τις οικογένειες τους. Ας γνωρίζουν ότι όλα αυτά είναι περαστικά και το καλοκαίρι είναι μπροστά μας, ολόδροσο και δυνατό για τις καλοκαιρινές τους διακοπές...

Τι μέλλον ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας...

Προσέξτε παρακαλώ αυτό το βίντεο... Είναι πολύ αληθινό των προσθέσεων της κυβέρνησης. Η αλήθεια είναι ότι δεν αναφέρεται στην κυβέρνηση της Ελλάδας, αλλά εσείς γνωρίζετε ότι έτσι ακριβώς σκέφτεται...

Το ζητούμενο δεν είναι να πάρει όσο περισσότερα μπορεί από τη μέση ελληνική οικογένεια η οποία καλείται να πληρώσει και να ξαναπληρώσει προκειμένου το κράτος της σπατάλης και της διαπλοκής να συνεχίσει να απομυζά...

Δείτε το χωρίς βιασύνη γιατί λέει μεγάλες, πολύ μεγάλες αλήθειες... Η υπερφορολόγηση και η υποθήκη της νέας γενιάς εγκυμονεί, μεγάλους κινδύνους...

Αλήθειες πικρές... Μάθε παιδί μου γράμματα

Αλήθειες που τσουρουφλίζουν, απόσπασμα από την ταινία του Θ. Μαραγκού "Μάθε παιδί μου Γράμματα". Διαχρονικά επίκαιρο...

Ψυχολογία ηπειρώτη επιτηρητή

Πρωί εξετάσεων, αυτής της θεσμοθετημένης ταλαιπωρίας των εφήβων, που η νεοελληνική κοινωνία όρισε ως τελετουργικό μύησης στον κόσμο των «μορφωμένων» ενηλίκων.. Ξυπνάω από έναν φριχτό εφιάλτη. Πάντα, το πρωινό των εξετάσεων ξυπνάω από εφιάλτες, είναι το παράσημό μου από την εποχή των «δικών μου» Πανελλαδικών. Στο εξεταστικό κέντρο οι επιτηρητές μαζευόμαστε από νωρίς. Κάποιες σκόρπιες, αμήχανες κουβέντες μεταξύ μας, κάποια βλέμματα που δείχνουν ότι δεν είμαι ο μόνος που ξύπνησε με εφιάλτη. Ο Πρόεδρος της επιτροπής μας ανακοινώνει τις αίθουσες στις οποίες θα επιτηρήσουμε και μας επισημαίνει για μια τελευταία φορά το σωστό τρόπο να κολλάμε το μαύρο αυτοκόλλητο πάνω από το όνομα του υποψηφίου. Είμαστε 20 επιστήμονες μαζεμένοι σ’αυτήν την αίθουσα και συζητάμε για το σωστό τρόπο να κολλήσεις το μαύρο αυτοκόλλητο. Το μαύρο αυτοκόλλητο είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν μπει σωστά το μαύρο αυτοκόλλητο, τότε «το μέλλον ενός παιδιού θα καταστραφεί». Το μαύρο αυτοκόλλητο είναι ο βασιλιάς των αυτοκόλλητων…

Μοιράζονται οι φάκελοι, πηγαίνουμε στις αίθουσες. Απ’έξω ακούγονται οι οδηγίες του Προέδρου προς τους συγκεντρωμένους υποψηφίους, και έπειτα η προσευχή στον Κύριο ημών. Ο Κύριος ημών θα βοηθήσει τους υποψηφίους να τα πάνε καλά στις εξετάσεις. Όμως ο Κύριος ημών θα βοηθήσει μόνο τον έναν στους τρεις υποψηφίους, και γι’αυτό η προσευχή στον Κύριο ημών πρέπει να είναι πάρα πολύ πειστική.

Τα παιδιά μπαίνουν σιγά-σιγά και κάθονται στις θέσεις τους. Παράξενο. Δεν χρειάζεται να τους δώσω οδηγίες. Έχουν υπολογίσει από πριν τη θέση τους στην αλφαβητική σειρά και κάθονται μεθοδικά στο αντίστοιχο θρανίο. Τόσα χρόνια, και δεν μου έχει τύχει να καθίσουν σε λάθος θρανίο. Τα ίδια παιδιά που λίγες μόνο μέρες πριν δεν μπορούσαν με τίποτα να φτιάξουν μια γραμμή της προκοπής στην πρωινή συγκέντρωση (και γιατί;) τώρα κάθονται σιωπηλά, και πάντα στο σωστό θρανίο. Αν δεν ελέγξω ότι τα παιδιά κάθισαν στο σωστό θρανίο, τότε «το μέλλον ενός παιδιού θα καταστραφεί». Αυτά τα θρανία δεν είναι τα ίδια με κείνα που πάνω τους δίνουμε τη ζωή μας κάθε μέρα. Δεν έχουν ζωγραφιές, δεν έχουν «ο Δημήτρης αγαπάει τη Μαρία», έχουν μόνο το αυτοκόλλητο με τον μοναδικό κωδικό του υποψηφίου. Αυτά τα θρανία είναι οι βασιλιάδες των θρανίων…

Μα ούτε και τα παιδιά είναι τα ίδια. Είναι παγωμένα και φοβισμένα. Είναι 18 χρονών παιδιά, είναι η Ζωή η ίδια, και είναι παγωμένα και φοβισμένα. Και ξέρεις φίλε, δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από ένα φοβισμένο παιδί. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να αξίζει το φόβο ενός παιδιού. Τίποτα!

Τα θέματα αργούν. Κάποιοι παίζουν με το καπάκι του μπουκαλιού με νερό που έχουν μαζί τους. Το στρίβουν από δω, το στρίβουν από κει, το βγάζουν και το ξαναβάζουν. Αυτό το καπάκι είναι ο μόνος τους φίλος εκείνη τη στιγμή, είναι το μόνο που μπορεί να τους ηρεμήσει. Αυτό το καπάκι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Αυτό το καπάκι είναι ο βασιλιάς των καπακιών…

Έχω ένα ταλέντο: λέω κρύα αστεία. Το χρησιμοποιώ. Έχω ένα κρύο αστείο για κάθε παιδί και κανα-δυο για όλη την αίθουσα. Συνήθως τα παιδιά μου στο σχολείο δεν γελούν με τα αστεία μου. Αγαπιόμαστε όμως, κι έτσι με αντιμετωπίζουν συγκαταβατικά, μπορεί ακόμη και να υποκριθούν ότι γελάνε για να μου κάνουν το χατίρι. Μερικά μου το ξεκόβουν να μην τολμήσω να πω κι άλλο, αλλά κι εγώ μπορεί να τιμωρήσω μερικούς ταραξίες λέγοντάς τους ένα έξτρα ανέκδοτο στο διάλειμμα. Σήμερα όμως όλοι γελάνε με τα αστεία μου. Το έχουν ανάγκη να γελάσουν, γιατί για λίγο σταματάνε να τρέμουν κι ο φόβος υποχωρεί. Τα σημερινά μου αστεία είναι πολύ πετυχημένα. Τα σημερινά μου αστεία είναι οι βασιλιάδες των αστείων…

Κάπου στο γραφείο του Προέδρου, μέσω του ειδικού συστήματος έρχονται τα θέματα. Φωτοτυπούνται σε μηχάνημα που έχει καλοσυντηρηθεί (αν χαλάσει στα μέσα της χρονιάς, μπορεί να μείνει χαλασμένο για μέρες, αλλά στις εξετάσεις όχι, όχι, ποτέ!) και γίνεται ο έλεγχος. Οι υπεύθυνοι ελέγχουν τις φωτοτυπίες προσεχτικά. Οι φωτοτυπίες πρέπει να είναι καθαρές. Οποιαδήποτε τυχαία κουκίδα πάνω στη φωτοτυπία των θεμάτων μπορεί να αλλοιώσει ένα σημείο στίξης, ένα μαθηματικό σύμβολο. Οποιαδήποτε τυχαία κουκίδα πάνω στη φωτοτυπία των θεμάτων «μπορεί να καταστρέψει το μέλλον ενός παιδιού». Αυτές οι συγκεκριμένες τυχαίες κουκίδες είναι οι βασιλιάδες των κουκίδων…

Μοιράζω τα θέματα. Τα παιδιά ξαναπαγώνουν. Το πρόσωπο του αγοριού στο τρίτο θρανίο χαλάρωσε (Χρήστο τον λένε, πάντα θέλω να μαθαίνω τα ονόματά τους. Μιλάω ακόμη στο δρόμο με παιδιά που έτυχε να επιτηρήσω πριν χρόνια). Τον είδα που γρήγορα πήγε στο δεύτερο θέμα και το τσέκαρε: είναι μάλλον μέσα σ’αυτά που ξέρει καλά. Όμως γυρνώντας προς την έδρα, βλέπω την Ξένια στο πρώτο θρανίο να έχει κοκκαλώσει. Θέλω να της πω να ηρεμήσει, να κοιτάξει ήρεμα τα θέματα και να απαντήσει ψύχραιμα όσα ξέρει. Δεν επιτρέπεται όμως, γιατί η εξέταση έχει αρχίσει, και αν το κάνω θα σημαίνει ότι τη βοήθησα, και αν τη βοηθήσω τότε είναι σαν να αδικώ ένα άλλο παιδί. Το να συμβουλεύσεις ένα παιδί να ηρεμήσει, «μπορεί να καταστρέψει το μέλλον ενός παιδιού». Αν μπορείς να υπερασπιστείς με οποιοδήποτε λογικό σύστημα τη φράση που μόλις έγραψα, σε παραδέχομαι.

Στο μεταξύ έχω ρίξει μια γρήγορη ματιά στα θέματα. Αν δεν έχεις κάνει αυτή τη δουλειά μπορεί να σου φανεί περίεργο αυτό που θα σου πω, αλλά κοιτάζοντας τα θέματα βλέπω μέσα τους ονόματα παιδιών, παιδιών που είχα στο σχολείο. Ξέρω ότι ο Γιώργος μπορεί να την πατήσει στις αριθμητικές πράξεις, είναι επιπόλαιος και φέτος τα νούμερα στις πράξεις δεν είναι τόσο απλά. Η Άννα θα κολλήσει στην κετόνη (ένωση Γ, στο τρίτο θέμα φέτος). Δεν με ακούει, ενώ τις έχω πει εκατό φορές ότι οι αντιδράσεις του καρβονυλίου είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. Τώρα όμως με έπιασε ένα ξαφνικό άγχος. Βλέπω ότι στο τέταρτο θέμα, στο τελευταίο ερώτημα, η λύση δεν είναι αυτή που φαίνεται αρχικά, και σκέφτομαι το Μιχάλη. Μιλάμε για απίστευτο παιδί, μόνο που είναι βιαστικός ο μπαγάσας και ξέρω ότι δεν θα τη δει την παγίδα πάνω στη φούρια του. Αν δεν απαντήσει σ’αυτό το τελευταίο ερώτημα μπορεί να χάσει οριακά την Ιατρική, που είναι ο καημός του. Αν δεν απαντηθεί το τελευταίο ερώτημα, τότε «το μέλλον ενός παιδιού θα καταστραφεί». Το τελευταίο ερώτημα είναι ο βασιλιάς των ερωτημάτων…

Ήρθε όμως η ώρα! Ο πρώτος υποψήφιος παραδίδει το γραπτό του. Το ελέγχω ξανά και ξανά, ακόμη και στις σελίδες που έμειναν λευκές, μήπως και υπάρχει κάποιο διακριτικό, κάτι που θα δώσει το σήμα σε ένα βαθμολογητή στην άλλη άκρη της Ελλάδας ότι πρέπει να βάλει κάτι παραπάνω (νομίζω ότι ούτε οι παράνομοι μηχανισμοί των Κομμουνιστών δεν έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Διαγράφω προσεχτικά τα κενά, και πιάνω να κολλήσω το αυτοκόλλητο. Τόσα χρόνια το κοροϊδεύω, και τόσα χρόνια τρέμω μη και δεν το κολλήσω σωστά. Φέρνω σε πέρας αυτό το τιτάνιο καθήκον και με έχει λούσει ήδη κρύος ιδρώτας. Σπάω ελαφρώς το πρωτόκολλο: «καλά αποτελέσματα φίλε!». «Σας ευχαριστώ κύριε!», μου απαντάει. «Κύριος» , σκέφτομαι από μέσα μου. Παιδί μου, δεν θέλω να’μαι «κύριός» σου, «κύριο» έχουν μόνο τα σκυλιά του κάναπέ. «Κύριος», μόνο και μόνο επειδή για τρεις ώρες στεκόμουν από πάνω σου. Αν ήξερες ότι κάθε φορά που επιτηρώ, είναι σα να πεθαίνω, θα ξέχναγες και τον πληθυντικό και τις αστικές ευγένειες, που άλλους μπορεί να τους κάνουν να φαίνονται σημαντικοί, αλλά εμένα όχι. Δεν θέλω να’μαι «κύριός» σου, μα σύντροφος και συνοδοιπόρος, όπως προσπαθώ να είμαι για τα παιδιά στο δικό μου σχολείο. Αν ήξερες μόνο τι σκέφτομαι…

Κλείνω. Στην τηλεόραση μιλάνε για μένα. Με λένε κοπανατζή και ανίκανο. Λένε ότι παίζω με την ψυχολογία σου. Λένε ότι σου καταστρέφω (πάλι) το μέλλον. Λένε ότι δεν σέβομαι το ιερό σου δικαίωμα να συντριβείς στις μυλόπετρες των Πανελλαδικών. Αυτό το ιερό δικαίωμα δεν είναι σαν τα άλλα δικαιώματα. Αυτό το ιερό δικαίωμα «μπορεί να καταστρέψει το μέλλον ενός παιδιού». Αυτό το ιερό δικαίωμα είναι ο βασιλιάς των ιερών δικαιωμάτων…

Καλή αντάμωση φίλε! Ξέρεις πού…

• Πηγή:  http://lefterisp.wordpress.com/

Προσωρινή αναστολή της απεργίας των εκπαιδευτικών

Η Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας αποφάσισε τα εξής:

Πρόγραμμα Δράσης:

1.      Δευτέρα, 13/5 ενημερώσεις τους συλλόγους διδασκόντων όλων των σχολείων
2.      Τρίτη, 14/5 σύγκληση Γ.Σ. των ΕΛΜΕ τους χώρας
3.      Τετάρτη, 15/5 σύγκληση Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ στην Αθήνα
4.      24ωρη απεργία την Παρασκευή 17/5 και 5νθήμερη απεργία από 20/5 έως 24/5/2013
5.      Νέες Γ.Σ. των ΕΛΜΕ τους 23/5 και ΓΣ προέδρων τους 24/5 για επανεκτίμηση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων

Το παραπάνω πρόγραμμα δράσης έχει ως γενικό πλαίσιο αιτημάτων τα αιτήματα που υπερψηφίστηκαν από την τελευταία Γ.Σ. των Προέδρων  (23 Φλεβάρη 2013: http://olme-attik.att.sch.gr/new/?page_id=1174).

ΑΙΤΉΜΑΤΑ –ΑΙΧΜΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ

1.      Καμία απόλυση εκπαιδευτικού – Διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών
2.      Άμεση απόσυρση του Π.Δ. για τους υποχρεωτικές μεταθέσεις
3.      Άμεση κατάργηση των νόμων για το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο (ν.4093/12 και 4057/12) που έχει θέσει υπό διωγμό τους εκπαιδευτικούς
4.      Απόσυρση του ΠΔ για την Αξιολόγηση. Κατάργηση του ν.4142/13 για την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας
5.      Διασφάλιση των οργανικών θέσεων που απειλούνται από την αύξηση του διδακτικού ωραρίου (ν.4152/13, παρ. Θ). Κατάργηση του ν.4152/13.
6.      Ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα των νεότερων. Κατάργηση του ν.4024/2011
7.      Καμία κατάργηση – συγχώνευση σχολείου. 25 μαθητές κατ’ ανώτατο όριο στην τάξη
8.      Να μην περάσουν τα σχέδια νόμων για το Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα το προηγούμενο διάστημα
9.      Όχι τους μνημονιακές πολιτικές που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση.

Ακολούθησε ονομαστική ψηφοφορία για το Πρόγραμμα Δράσης και το πλαίσιο αιτημάτων με τα παρακάτω αποτελέσματα: 

            Συνολικά ψήφισαν 85 ΕΛΜΕ (415 ψήφοι):

            ΥΠΕΡ             78 ΕΛΜΕ (91,8%) με 382 ΨΗΦΟΥΣ (92%)

            ΚΑΤΑ            4 ΕΛΜΕ με 16 ΨΗΦΟΥΣ

            ΛΕΥΚΑ         3 ΕΛΜΕ με 17 ΨΗΦΟΥΣ

            Σε 2^η ονομαστική ψηφοφορία τέθηκε το ερώτημα: «Αν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την υλοποίηση της κινητοποίησης τώρα».

            Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην παραπάνω πρόταση ήταν το εξής:

            Συνολικά ψήφισαν 84 ΕΛΜΕ (410 ψήφοι):          

            ΝΑΙ                18 ΕΛΜΕ (21,4%) με 96 ΨΗΦΟΥΣ (23,4%)

            ΟΧΙ                 9 ΕΛΜΕ με 32 ΨΗΦΟΥΣ

            ΛΕΥΚΟ         57 ΕΛΜΕ με 282 ΨΗΦΟΥΣ

Μετά την παραπάνω ψηφοφορία δεν θα πραγματοποιηθεί σε αυτή τη φάση η απεργιακή κινητοποίηση.

Με δήλωση του ΔΣ της ΟΛΜΕ θα συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις με διαφορετική μορφή (συλλαλητήρια κ.λπ.) και σύγκληση νέων Γ.Σ. το επόμενο 10ήμερο.

            Απαιτούμε από την κυβέρνηση την άμεση άρση της επιστράτευσης και την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης όπως περιγράφονται στην απόφαση της Γ.Σ. των Προέδρων.           

 Το  Προεδρείο της Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ της Χώρας

Σκάκι στα 57 και 61 δημοτικά σχολεία

Από την επικαιρότητα... Η Αγγελική Φατούρου είναι γειτόνισσα μας και μας τιμά ότι έχει άποψη ως μέλος του Δ.Σ., της ΟΛΜΕ και την υπερασπίζεται με πάθος...

Είναι καλό να μοιραζόμαστε εμπειρίες από άλλα σχολεία... Ιδιαίτερα όταν οι Σύλλογοι Γονέων είναι δραστήριοι και δημιουργικοί. Τα 57 και 61 δημοτικά σχολεία στην 4η Δημοτική Κοινότητα Αθήνας οργανώνουν το Σάββατο 18 Μαΐου 2013 πρωτάθλημα σκακιού.. Ας πάμε με τα παιδιά μας μια βόλτα να το παρακολουθήσουμε...

• Δείτε περισσότερα ΕΔΩ στο Blog της Ένωσης Γονέων

Δοκιμάζεται η συνοχή της κοινωνίας

Αυτό είναι ένα από τα σημειώματα επιστράτευσης με τα οποία καλούνται οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Κακό το κλίμα στα σχολεία...

Αύριο θα πάρουν τα παιδιά μας το πρόγραμμα των εξετάσεων τους. Σύμφωνα μ' αυτό οι εξετάσεις στα σχολεία ξεκινούν δυο μέρες μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Σε κακό κλίμα και με χαμηλή ψυχολογία καθώς οι καθηγητές καλούνται ήδη με υπηρεσιακά σημειώματα, που παίρνουν από αστυνομικούς, να προσέλθουν στα σχολεία τους προκειμένου να παρουσιαστούν στην εργασία τους, παρά τη δεδηλωμένη απόφαση τους για την απεργία.

Είμαστε δίπλα στους καθηγητές μας, ηθικά. Κι απ' την άλλη συμπαραστεκόμαστε στα παιδιά μας που είναι μπροστά σε μια δύσκολη διαδικασία εξετάσεων...

Λέξεις και έννοιες - χειροβομβίδες

Ε δάσκαλε - δε θέλω να λέω ψέματα- είναι δύσκολοι καιροί 
και μπορεί να γίνουν δυσκολότεροι. 
Φύλαξε καλά - ναι πρόσεξέ με καλά σ΄ αυτό- 
σε μια αεροστεγή φιάλη, 
τα πυρομαχικά σου,
λέξεις και έννοιες-χειροβομβίδες σαν αυτές
αξιοπρέπεια - ανθρωπιά - αλληλεγγύη - αντίσταση - αγώνας,
φύλαξε καλά στη μνήμη σου
το δάσος των σκοτωμένων φίλων μας
-τρεφόμαστε ακόμη από αυτούς-
και μοίραζέ τα, με επιμονή και τέχνη,
με λογισμό και με όνειρο,
στους μαθητές σου
με την αποφασιστικότητα
που λιπαίνεται από την σιγουριά
ότι θα την αλλάξουμε τη ζωή
θα την ξαναβάψουμε κατακόκκινη αυτή τη φορά
σαν τη φωτιά που ζεσταίνει τα βλέμματα
σαν τον άνεμο που δροσίζει των ανθρώπων τις καρδιές.
Ναι δάσκαλε αυτό είναι το μέλλον μας
και έτσι θα γίνει.

Χρόνια πολλά μαμά!

Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λπ.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.
Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.

• (ΠΑΟΥΛΟ ΚΟΕΛΟ, Και ο Θεός έπλασε τις μητέρες)

Ωχ! Κάποιος έβαλε τις Πανελλαδικές μέσα στην απεργία των καθηγητών!

Λοιπόν επειδή πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί αυτές τις μέρες νομίζω ότι χρειάζεται κι ένα σχόλιο από κάποια που πρόσφατα γλίτωσε από τις Πανελλήνιες και “συμμερίζεται την αγωνία και το άγχος των μαθητών” πολύ περισσότερο από κάθε τηλεμαϊντανό που παριστάνει τον αρμόδιο. Φοιτήτρια επί του παρόντος αλλά και κόρη καθηγήτριας τυχαίνει να έχω κάποιες -ενδιαφέρουσες ελπίζω- εμπειρίες να μοιραστώ.

Θυμάμαι τη μάνα μου νεοδιόριστη να ξενυχτάει για μάθημα κατεύθυνσης Γ’ λυκείου-που δεν ήταν η ειδικότητα της και είχε αναλάβει αναγκαστικά γιατί δεν υπήρχε αρμόδιος καθηγητής-, τρελαμένη από το άγχος «πώς θα τα πω στα παιδάκια να τα καταλάβουν γιατί δεν πάνε και φροντιστήριο»

Θυμάμαι τη μάνα μου να παλεύει να βάλει βαθμούς(«κι αυτό τι καλό παιδάκι που είναι» και «αυτό πόσο έξυπνο και γιατί δεν μου διαβάζει» και «αυτό δεν έγραψε καλά γιατί περνάει το τάδε πρόβλημα στην οικογένεια του») και τελικά να σηκώνεται χαράματα και να ανεβάζει 1 και 2 μονάδες τον καθένα.

Θυμάμαι τη μάνα μου να σκοτώνεται να βρει πρόγραμμα «να πάνε τα παιδιά μια εκδρομή» και δώσ’ του μετά στις φωτογραφίες «και αυτή είναι η Μαρία και αυτός είναι ο Γιάννης» και να ‘χει μια ιστορία για τον καθένα.

Θυμάμαι τη μάνα μου να περνάει ώρες στον υπολογιστή να φτιάξει παρουσιάσεις, να βρει υλικό να ‘ναι το μάθημα πιο ενδιαφέρον, «ν’ αρέσει στα παιδιά, να τους μείνει κάτι».

Θυμάμαι τη μάνα μου να αγοράζει τετράδια στα παιδιά που δεν έχουν λεφτά να πάρουν.

Θυμάμαι τη μάνα μου να ανησυχεί γιατί «ο τάδε μαθητής δεν ήρθε πάλι σήμερα και τι θα κάνουμε με τις απουσίες»

Θυμάμαι τη μάνα μου να καμαρώνει τους μαθητές τις όχι γιατί ‘γραψαν όλοι 20αρια αλλά γιατί «ο τάδε κοίτα πως χορεύει, ο δείνα πόσο καλό ποδόσφαιρο παίζει»

Θυμάμαι τη μάνα μου να προβληματίζεται γιατί «με ‘στειλαν και σε δεύτερο σχολείο και αυξάνονται οι βενζίνες» και «αν με στείλουν σ’ άλλη πόλη ποιος θα πληρώνει τα έξοδα του παιδιού που σπουδάζει μακριά»

Θυμάμαι και τον μαθηματικό μου στο σχολείο να λέει ότι με τα λεφτά που παίρνει πλέον ο μόνος λόγος που κάνει μάθημα είναι γιατί νοιάζεται για μας.

Θυμάμαι και τη φιλόλογο που μου ‘κανε ιστορία γενικής να πασχίζει να μάθουμε 5 πράγματα που κανείς δεν ήθελε ν’ ακούσει γιατί δεν είναι πανελλαδικά εξεταζόμενα.

Θυμάμαι όμως και μένα. Στις πανελλήνιες. Με τα νεύρα μου σπασμένα, να θέλω να σκοτώσω άνθρωπο. Να μην με νοιάζει αν καταλαβαίνω τι γράφω αλλά αν το λέει έτσι το βιβλίο. Ω, δόξα το θεό αν έμαθα κάτι από το σχολείο είναι να γράφω βαθμούς στις εξετάσεις. Και τι εξετάσεις! Μιλάμε για ένα σύστημα που σου καταστρέφει τη ζωή ένα χρόνο (τουλάχιστον). Που διαβάζεις σαν τρελός, που δεν σ’ αφήνει ούτε την 5ημερη να ευχαριστηθείς και τελικά αν γράψεις κάτω από 18,5 σου λέει ότι «απέτυχες»! Και άντε και περνάς στο πανεπιστήμιο. Μετά τι; Δικαιούσαι δωρεάν σίτιση και στέγαση; Θα προλάβεις να πάρεις πτυχίο ή θα σου συγχωνεύσουν τη σχολή «για να σε σώσουν»; Και άντε και το παίρνεις και το πτυχίο. Θα βρεις δουλειά και μάλιστα στο αντικείμενο που σπούδασες; Και άντε και βρήκες και δουλειά. Θα ζεις με 300 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, χωρίς άδεια, χωρίς ωράριο, χωρίς εργασιακά δικαιώματα; Καλά να περάσεις. Εγώ δε θα πάρω. Δεν μου κάνει αυτή η ζωή όπως δεν κάνει και στους καθηγητές σου και στους γονείς σου και σε κάθε άνθρωπο που διαθέτει ακόμη αξιοπρέπεια.

Όσο εσένα σε πνίγουν στις πανελλήνιες, πνίγουν την υπόλοιπη κοινωνία στη βία της ανεργίας, της καταπάτησης κάθε δικαιώματος, της εξαθλιωμένης καθημερινότητας, της επιστράτευσης που τόσο εύχεσαι. Επιστρατεύουν τους λιμενικούς και λες καλά κάνουν γιατί πλήττουν το εμπόριο και τον τουρισμό. Επιστρατεύουν τους εργαζομένους του μετρό και λες καλά κάνουν γιατί πλήττουν τις μετακινήσεις. Επιστρατεύουν τα όνειρά σου και τη ζωή σου και λέω καλά κάνουν άμα τους αφήνεις!

Γι’ αυτό κυρίως το κείμενο αυτό απευθύνεται στους πρώην συμμαθητές μου και μέλλοντες συμφοιτητές μου. Για τους άλλους έγραψαν πολλοί και τα ‘παν και καλύτερα από μένα. Αλλά επειδή είστε τα ίδια παιδιά που έβλεπα στο προαύλιο τόσα χρόνια δεν θα μπορούσα να μην σας εκφράσω την πίκρα μου.

Και για να κλείνω με όλα αυτά: θα αφήσω στην άκρη τις περιττές αβρότητες γιατί νομίζω ότι έτσι θα συνεννοηθούμε καλύτερα. Ανοίξτε τα μάτια σας και αφήστε ήσυχους τους καθηγητές σας. Άλλοι σας χαλούν τη ζωή τόσο καιρό.

Χριστίνα Μαυροειδή