Στο Σύνταγμα η Ελλάδα αναστενάζει...

Γκρεμίζουν το Λύκειο της Διαμαντοπούλου

Της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ

«Σχολείο εφήβων και όχι σχολείο καθοδηγημένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων»। Σε αυτές τις οκτώ λέξεις συνοψίζεται τόσο η ουσία όσο και η αποστολή της εκπαιδευτικής βαθμίδας που ακούει στο όνομα Λύκειο και είναι μάλλον η κρισιμότερη στη 12χρονη μαθητική διαδρομή.

Αυτό το Λύκειο, το σχολείο εφήβων δηλαδή, που οφείλει να δίνει εκτός από συμβατικούς βαθμούς και βαθμούς ελευθερίας σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και σχολικές μονάδες που να δρουν κατά βούληση, παρουσιάστηκε χθες από τον πρόεδρο της ΟΙΕΛΕ Μιχ. Κουρουτό.

Η πρόταση της ΟΙΕΛΕ επικεντρώνεται και αναπτύσσεται πάνω σε αυτό το δεδομένο. Στο ότι το Λύκειο αποτελεί κατ' εξοχήν εκπαιδευτική βαθμίδα εφήβων και αυτό τη διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες, του Γυμνασίου και του Πανεπιστημίου. Είναι επομένως αναγκαίο στο πρόγραμμα σπουδών του, να λαμβάνονται υπόψη οι βιολογικές, συναισθηματικές και κοινωνικές ανάγκες της συγκεκριμένης ηλικίας για διαφοροποίηση, προσωπική και συλλογική έκφραση, δημιουργία και δράση.

Για να το πετύχει αυτό, το Λύκειο πρέπει να μετατραπεί σε βαθμίδα κατ' εξοχήν γενικής παιδείας αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο από εκείνον της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Δεν θα πρέπει δηλαδή οι μαθητές να εξειδικεύονται σε λίγα μαθησιακά αντικείμενα όπως γίνεται σήμερα, αλλά να εξοικειώνονται και να αποκτούν βασικές δεξιότητες και γνώσεις σε ευρύτερο φάσμα αντικειμένων που πιθανόν να επιλέξουν να σπουδάσουν συστηματικότερα τα επόμενα χρόνια. Απώτερος στόχος του Γενικού Λυκείου είναι να εκπαιδεύει έτσι τον ενεργό πολίτη, ώστε να τον πείσει ότι αξίζει να συνεχίσει τις ακαδημαϊκές του σπουδές. Αυτό θα μπορούσε να είναι το μεγάλο στοίχημα της πολιτείας σε σχέση με την αναβάθμιση του λυκείου.

Η μεγάλη πληγή

Σε ό,τι αφορά τώρα τη μεγάλη «πληγή» του Λυκείου, τη σύνδεσή του δηλαδή με τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, η ΟΙΕΛΕ προτείνει την πλήρη αποξένωσή του από το σύστημα πρόσβασης, την κατάργηση γνωστικών πεδίων και δεσμών και την πλήρη τόνωση του μορφωτικού του χαρακτήρα.

Για να ανακτήσει όμως τη χαμένη του αξιοπιστία πρέπει το Λύκειο να επικεντρωθεί στην εξεύρεση τρόπων ώστε να πιστοποιεί γνώσεις και δεξιότητες αλλά και να μπορεί να εγγυηθεί τον παρεχόμενο τίτλο σπουδών (το απολυτήριο δηλαδή) διασφαλίζοντας και το αδιάβλητο της έκδοσής του.

Στον αντίποδα τώρα: Η φράση «σχολείο εφήβων» δεν ακούστηκε ούτε στη διάρκεια της παρουσίασης που έκανε η υπουργός Παιδείας πριν από λίγο καιρό για το Νέο Λύκειο ούτε όμως συνυπολογίστηκε το στοιχείο αυτό, κατά το σχεδιασμό του προγράμματος σπουδών του Νέου Λυκείου.

Αυτές τις δομικές αδυναμίες και τις ελλείψεις στο σχέδιο του υπουργείου Παιδείας ανέδειξε χθες εύγλωττα ο κ. Κουρουτός, αφού όπως επισήμανε αυτό:

* Δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εφήβων μαθητών, αφού παραγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και τα φυσικά χαρακτηριστικά της ηλικίας τους. Συνεχίζει να τους εμπλέκει στη μαθησιακή διαδικασία με τρόπο ψυχαναγκαστικό, νοσηρά ανταγωνιστικό και παρωχημένο.

* Δεν αντιμετωπίζει το Λύκειο ως μια περιεκτική και σύγχρονη βαθμίδα γενικής παιδείας. Το διαμορφώνει ως βαθμίδα εξειδίκευσης μέσα από πλήθος μαθημάτων που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο αφήνοντας το μαθητή αδιάφορο και παθητικό.

* Δεν παρέχει στους μαθητές πραγματική δυνατότητα επιλογής μαθημάτων. Η «ελευθερία των επιλογών» με τον τρόπο που παρέχεται στην πρόταση του υπουργείου είναι ψευδεπίγραφη και περιοριστική, γι' αυτό θα ακυρωθεί στην πράξη της εκπαιδευτικής καθημερινότητας.

Η πρόταση της ΟΙΕΛΕ για το Λύκειο και τους εκπαιδευτικούς στόχους που αυτό οφείλει να υπηρετεί, στηρίχτηκε και σε έρευνα που έγινε σε δείγμα 350 ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Στην έρευνα αυτή που διεξήγαγε πρόσφατα το Κλαδικό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης της ΟΙΕΛΕ και επεξεργάστηκε το ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ (βασικός ερευνητής Νίκος Παΐζης), τέθηκαν τα εξής ζητούμενα: α) Μορφωτική αυτονομία του Λυκείου στο εκπαιδευτικό σύστημα β) Κατευθύνσεις στο πρόγραμμα σπουδών γ) Θεσμοθέτηση βαθμών ελευθερίας του μαθητή και εκπαιδευτικού δ) Η έννοια των μαθημάτων γενικής παιδείας ε) Ο κοινωνικός ρόλος του Λυκείου.

Το βασικότερο συμπέρασμα που αναδείχτηκε είναι ότι το Λύκειο έχει χάσει τη μορφωτική αυτονομία του αφού έχει συνδεθεί άμεσα με το σύστημα πρόσβασης σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ ο εκπαιδευτικός και κοινωνικός του ρόλος έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό.

Τα υποχρεωτικά μαθήματα στο Λύκειο, σύμφωνα με την έρευνα, θα πρέπει να καταλαμβάνουν κατά μέσο όρο το 51% του εβδομαδιαίου διδακτικού χρόνου, τα κατ' επιλογήν υποχρεωτικά το 29% και τα επιλογής το 20%. Μεγάλη σημασία έχει επίσης να μειώνεται σταδιακά από τάξη σε τάξη το ποσοστό ωρών των υποχρεωτικών μαθημάτων και να αυξάνεται αντίστοιχα το ποσοστό των κατ' επιλογήν υποχρεωτικών και των επιλεγόμενων μαθημάτων. Το Λύκειο πρέπει να δίνει στους μαθητές μεγαλύτερη ελευθερία σε σχέση με τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων.

Οι μαθητές κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους θα πρέπει να αποκτούν ορισμένες ικανότητες που χαρακτηρίζονται ικανότητες-κλειδιά। Οι πιο βασικές είναι να έχουν ικανότητα δομημένης επιχειρηματολογίας. Να αναζητούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να συμμετέχουν ενεργά και να συνεργάζονται σε ομάδα, να μπορούν να σχεδιάζουν και να αναλύουν ένα θέμα.

• Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
  

Εργατική Πρωτομαγιά

Το "νέο Λύκειο" της κ. Διαμαντοπούλου

Της Πίκιας Στεφανάκου

Αν συγκρίνει κανείς την «πρόταση για το νέο Λύκειο» με αντίστοιχα κείμενα που παρουσιάστηκαν και πολλά απʼ αυτά νομοθετήθηκαν με τις γνωστές σε όλους συνέπειες, θα παρατηρήσει ότι το σχέδιο της κ. Διαμαντοπούλου που εκπόνησαν οι «μάχιμοι εκπαιδευτικοί» του γραφείου της, αποτελεί πράγματι … «τομή».

Όλα τα προηγούμενα κείμενα διατύπωναν τη φιλοδοξία της πάταξης των φροντιστηρίων και της αυτονόμησης της λυκειακής βαθμίδας από το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προκειμένου να ξαναβρεί το Λύκειο τον εαυτό του. Στην πρόταση της κ. Διαμαντοπούλου, η πρώτη φιλοδοξία μπαίνει για να μη λέμε ότι δεν μπήκε και η δεύτερη δεν διατυπώνεται καθόλου. Αντιθέτως, εμφανίζονται νέες επιδιώξεις -προϊόντα της «θεραπείας σοκ» που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Τα παράπονα της υπουργού

Ποια είναι τα προβλήματα που θέλει πρωτίστως να αντιμετωπίσει η πρόταση της κ. Διαμαντοπούλου;

Πρώτον, την αναλογία μαθητών προς διδάσκοντες. Όπως μας πληροφορεί, ανάμεσα σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, έχουμε την καλύτερη (8,5:1).

Το δεύτερο πρόβλημα που θέλει να αντιμετωπίσει η «πρόταση», είναι ο μεγάλος αριθμός σχολικών μονάδων. «Στην Ελλάδα», διαπιστώνουν με φρίκη οι συντάκτες του σχεδίου, «αναλογεί μία μονάδα ανά 8.700 κατοίκους», όταν «στη Φινλανδία η αναλογία είναι 1 ανά 11.900 και στην Πορτογαλία 1 ανά 12.900».

Τρίτο πρόβλημα - παράπονο είναι «σήμερα μόλις 1 στους 4 Έλληνες μαθητές κατευθύνεται στο τεχνικό-επαγγελματικό λύκειο» εν αντιθέσει «με ό,τι συμβαίνει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες όπου οι μισοί και πλέον μαθητές κατευθύνονται στον τεχνικό-επαγγελματικό κλάδο της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».

Τέταρτο πρόβλημα είναι «ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός μαθημάτων στο λύκειο (49 μαθήματα), όταν στη Γαλλία είναι 26, στην Ισπανία 24, στην Ιταλία 30 και -σύμφωνα πάντα με το κείμενο των μάχιμων εκπαιδευτικών- ξεχωρίζει η Κύπρος με 44.

Η «πρόταση για το νέο Λύκειο» έρχεται να αντιμετωπίσει το υψηλό κόστος του «μεγάλου αριθμού σχολικών μονάδων» που λειτουργούν με πρόγραμμα πολλών μαθημάτων και άρα με πολλές ειδικότητες και με την «καλύτερη αναλογία μαθητών προς διδάσκοντες». Οι συγχωνεύσεις έκαναν την πρώτη εκκαθάριση. Η τελική θα γίνει με την εφαρμογή του νέου συστήματος.

Το προφίλ του νέου "Λυκείου"

Το προφίλ του λυκείου της κ.Διαμαντοπούλου είναι το εξής: φτηνό (με τριαντάρια τμήματα, τους απολύτως απαραίτητους καθηγητές και χωρίς νέα βιβλία), εξειδικευμένο, στεγνό, εξοντωτικό, ελιτίστικο και ταξικό. Εχθρικό για τα παιδιά που η εισαγωγή σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα δεν αποτελεί μέγιστη φιλοδοξία τους, αυστηρώς ακατάλληλο για οικογένειες που δεν μπορούν πλέον να θεωρήσουν ανελαστική τη δαπάνη της φροντιστηριακής εκπαίδευσης η οποία επεκτείνεται στα τέσσερα χρόνια. Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια, θα συνυπολογίζονται, εκτός των πανελλαδικών εξετάσεων, πιθανότατα σε τέσσερα μαθήματα και οι επιδόσεις των μαθητών σε όλες τις τάξεις του Λυκείου.

Πρώτος κύκλος εργασιών

Επιπλέον, η υπουργός Παιδείας ανοίγει δύο νέους κύκλους κερδοφόρας δραστηριότητας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ο πρώτος κύκλος θα προκύψει από το μέτρο της εισαγωγής των παιδιών σε πανεπιστημιακή Σχολή και όχι σε Τμήμα. Η κατάταξη σε Τμήμα θα γίνεται μετά από αξιολογικές διαδικασίες στο τέλος του πρώτου έτους σπουδών. Η ρύθμιση αυτή, μετά βεβαιότητας, θα φτιάξει φροντιστήρια για πρωτοετείς φοιτητές που πλέον θα διαγκωνίζονται για την εισαγωγή τους στο δημοφιλές τμήμα της Σχολής.

Και δεύτερος

Ο δεύτερος κύκλος εργασιών θα προέλθει από την εισαγωγή του «μαθήματος» της Ερευνητικής Εργασίας που όπως μας πληροφορούν, λέγεται και project. Η ερευνητική εργασία θα διδάσκεται ως μάθημα από την Αʼ Λυκείου. Μάλιστα, θα καταλαμβάνει τρεις ώρες στο πρόγραμμα της Αʼ και από δύο στο πρόγραμμα της Βʼ και της Γʼ Λυκείου. Να σημειωθεί ότι για τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, η Ερευνητική Εργασία είναι ένα από τα ελάχιστα υποχρεωτικά μαθήματα κοινής διδασκαλίας.

Τι θα διδάσκονται σʼ αυτό το μάθημα οι μαθητές; Ποια ειδικότητα εκπαιδευτικών θα το διδάσκει αφού η διδασκαλία του θα είναι κοινή για όλους; Μήπως όποια είναι διαθέσιμη στο πλαίσιο της αναδιάταξης και εξοικονόμησης προσωπικού; Ποιος θα ορίζει τα θέματα και πώς θα καθοδηγούνται οι μαθητές στην εργασία τους; Όλα αυτά είναι ... επουσιώδη για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να σταλεί το μήνυμα ότι από του χρόνου οι μαθητές θα έχουν να φτιάχνουν ένα «project» ανά τετράμηνο που θα βαθμολογείται όπως κάθε υποχρεωτικό μάθημα και άρα θα έχει το δικό του κομμάτι συμμετοχής στη διαδικασία εισαγωγής. Δεν χρειάζεται μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς ότι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα στηθεί μια μαύρη αγορά παραγωγής εργασιών στην οποία θα απευθύνονται οι έχοντες για να εξασφαλίσουν βαθμολογικό προβάδισμα. Το γεγονός δε ότι η μία εργασία μπορεί να είναι στα Αγγλικά θα δώσει «δουλειά» και σε πολλούς άνεργους απόφοιτους της Αγγλικής Φιλολογίας, καθώς η διδασκαλία της Αγγλικής στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου θα είναι προαιρετική.

Γενική παιδεία μέχρι την Α'

Από το Λύκειο της κ. Διαμαντοπούλου εξαφανίζονται τα μαθήματα επιλογής, μειώνονται τα μαθήματα γενικής παιδείας και συγκροτείται ένα σκληρό πρόγραμμα αποτελούμενο από λίγα μαθήματα σε κάθε κατεύθυνση που εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες των εισαγωγικών εξετάσεων.

Η Αʼ Λυκείου είναι η τελευταία τάξη γενικής παιδείας και τάξη-γέφυρα, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό της υπουργού Παιδείας. Όμως παρʼ ότι τάξη-γέφυρα για την εξειδίκευση που θα ακολουθήσει, καταργούνται μαθήματα κρίσιμα για τις επιλογές των μαθητών τις επόμενες χρονιές. Εκτός προγράμματος βγαίνουν οι Αρχές Οικονομίας και η Τεχνολογία, ενώ καταργείται μέχρι και ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Επιπλέον, κόβονται και τα πέντε μαθήματα επιλογής (δεύτερη ξένη γλώσσα, Ευρωπαϊκός Πολιτισμός και οι Ρίζες του, Εφαρμογές Πληροφορικής, Αισθητική Αγωγή και Ψυχολογία) από τα οποία οι μαθητές μπορούσαν να διαλέξουν ένα. Στο φτηνό λύκειο ενοποιούνται και ολόκληρες επιστημονικοί κλάδοι για να διευκολυνθεί ο στόχος της εξοικονόμησης προσωπικού μέσω των διπλών και τριπλών αναθέσεων μαθημάτων. Το πιο ακραίο παράδειγμα είναι οι Φυσικές Επιστήμες που ενοποιούνται σε ένα μάθημα με τρεις κλάδους, τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία. Τι άλλο νόημα έχει αυτή η ενοποίηση αν όχι ότι ένας Φυσικός μπορεί να κάνει και τη Χημεία ή αντίστροφα;

Μετά εξειδίκευση

Από τη Βʼ Λυκείου ξεκινά η εξειδίκευση που κορυφώνεται στην τελευταία τάξη. Στη Βʼ Λυκείου τα παιδιά καλούνται να επιλέξουν μεταξύ δύο κατευθύνσεων που σε γενικές γραμμές αντιστοιχούν σε θεωρητικές και θετικές επιστήμες. Τα μαθήματα συνδιδασκαλίας είναι Νέα Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, Αρχές Οικονομίας και Διοίκησης, Ερευνητική Εργασία, Θρησκευτικά και Φυσική Αγωγή. Σε διαφορετικό «βάθος εξειδίκευσης» ανάλογα την κατεύθυνση, θα διδάσκονται η Ιστορία, τα Μαθηματικά και οι Φυσικές Επιστήμες. Η Βιολογία και η Χημεία είναι περιττά μαθήματα για τους μαθητές της Θεωρητικής κατεύθυνσης, τα Αρχαία και η Φιλοσοφία δεν χρειάζονται για τους «πρακτικούς». Επίσης, είναι περιττή για όλους η ξένη γλώσσα και η Εισαγωγή στο Δίκαιο και τους Πολιτικούς Θεσμούς. Τα μαθήματα επιλογής πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (π.χ. Νεότερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία και Τέχνη και Πολιτισμός) καταργούνται και το πρόγραμμα συμπληρώνεται από μαθήματα εμβάθυνσης (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία ή Αρχαία και Ιστορία) από τα οποία επιλέγονται μέχρι δύο.

Ακόμη χειρότερος είναι ο σχεδιασμός για τη Γʼ Λυκείου που θα λειτουργεί με τρεις κατευθύνσεις (προστίθεται η κατεύθυνση που οδηγεί στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες). Τα μαθήματα συνδιδασκαλίας περιορίζονται σε δύο (Γλώσσα και Ερευνητική Εργασία) και μπαίνουν προχωρημένα μαθήματα ειδικά για κάθε κατεύθυνση (π.χ. Μικροοικονομική και Μακροοικονομική).

Σκέτη ανισορροπία

Το νέο Λύκειο, μας είπε η κ. Διαμαντοπούλου, «πρέπει να αποκαταστήσει την ισορροπία στη ζωή των εφήβων». Και για του λόγου το αληθές τους βάζει από τα δεκαέξι τους στην πρίζα των εξετάσεων κάνοντάς τους, αν είναι της Θετικής Κατεύθυνσης, ένα απολύτως ισορροπημένο πρόγραμμα με 9 ώρες την εβδομάδα προχωρημένα Μαθηματικά, 7 ώρες προχωρημένη Φυσική ή 6 ώρες προχωρημένη Χημεία. Και χωρίς τα φροντιστήρια. Πείτε το αλλιώς κ. υπουργέ ότι δεν σας χρειάζονται τόσα Λύκεια…

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ, 3/4/2011

Αυτό το βίντεο πρέπει να το δείτε...

Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη ματιά για το πώς δημιουργήθηκε η οικονομική κρίση στη χώρα μας και έχει πρόταση για το πώς μπορούμε να βγούμε από αυτήν. Μόνο που θέλει λίγο χρόνο। Αφιερώστε τον!

Στοπ, όχι άλλο τσιμέντο...

Αρκετά, μέχρι εδώ! Μην τους αφήσουμε να υλοποιήσουν τα αλλότρια σχέδια τους. Η πόλη που μεγαλώνουν τα παιδιά μας έχει ανάγκη από λίγο περισσότερο πράσινο. Θα είμαστε κι εμείς εκεί. Η ζωή δεν έχει “χρώμα”, ούτε σηκώνει πολιτικές ανοχές...

Απολυτήριο χωρίς πανελλήνιες

Το Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων πρόκειται να προωθήσει ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, όσοι τελοιόφοιτοι μαθητές του Ημερήσιου Λυκείου επιθυμούν, μπορούν να μην παίρνουν μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις। Η ρύθμιση αυτή θα αφορά στους μαθητές που δεν επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση।Από το σχολικό έτος που διανύουμε, 2010-2011, η επιλογή για συμμετοχή ή όχι στις πανελλαδικές εξετάσεις, θα ανήκει αποκλειστικά στους μαθητές
। Όποιος από αυτούς επιλέγει την επαγγελματική απασχόληση από τη συνέχιση των σπουδών, θα μπορεί να δίνει απλώς τις εξετάσεις όλων των μαθημάτων σε ενδοσχολικό επίπεδο. Ενώ μέχρι σήμερα από τις διατάξεις του ν. 2909/2001, ισχύει ότι οι μαθητές της τελευταίας τάξης ημερήσιου Γενικού Λυκείου, μπορούν να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, εφόσον αποκτήσουν το απολυτήριο μετά από τη συμμετοχή τους στις πανελλαδικές εξετάσεις και με βάση τη βαθμολογική τους επίδοση σε αυτές. Ανάλογη ρύθμιση για απόκτηση απολυτηρίου χωρίς πανελλήνιες, υπήρχε μόνο για τους μαθητές της τελευταίας τάξης των εσπερινών Γενικών Λυκείων και για τους μαθητές, οι οποίοι έχουν αναπηρία 67% και άνω. Παρόλα αυτά αν κάποιος από τους μαθητές το μετανιώσει στην πορεία και θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα μπορεί να λάβει μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις της Γ΄ Τάξης Γενικού Λυκείου και, σύμφωνα με τη βαθμολογία του, να διεκδικήσει θέση σε σχολή της επιλογής του.

• Αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ