Σήμερα κλείνουν τρία χρόνια από την ημέρα που σκοτώθηκε ο Αλέξης κι εύχομαι να μη γίνουν επεισόδια όπως κάθε φορά...Γράφει μια μαθήτρια: Είμαι μαθήτρια και νιώθω και εγώ την οργή την θλίψη που νιώθουμε όλοι μας όχι μόνο για το συγκεκριμένο γεγονός το οποίο μας έκανε όλους να "ξυπνήσουμε" άλλα και για όλα αυτά που συμβαίνουν όλο αυτό τον καιρό...
Το να είσαι νέος και να κάνεις όνειρα είναι δικαίωμα και επίσης είναι για αυτό που πάλεψαν και σκοτώθηκαν πολλοί άνθρωποι όχι μόνο στην χώρα μας αλλά σε όλο τον κόσμο...
Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω την κατάσταση που βρίσκετε αυτή την στιγμή η χώρα μας, το μόνο που ξέρω είναι πως το μέλλον μας ανήκει και πρέπει να αγωνιστούμε και να παλέψουμε για αυτό...
Ελπίζω η σημερινή μέρα να μας βρει όλους στους δρόμους να κάνουμε ειρηνικές πορείες και απλά με όπλο την φωνή μας και την θέληση μας να δείξουμε ότι και εμείς είμαστε εδώ...
Κάπως έτσι σκέφτηκαν και τα παιδιά μας στο Λύκειο και σήμερα κάνουν κάτι ιδιότυπο μεταξύ κατάληψης και αποχής. Σεβαστό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου