Αποφασισμένοι μέχρι το τέλος...

...υπέροχη μέρα σήμερα για βόλτα...
...πήρα την τσάντα μου στον ώμο και ήρθα στο πιο αγαπημένο μέρος...
...το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής...
...κόσμος ψώνιζε από τις πραμάτειες που είχαν απλώσει στο προαύλιο παραγωγοί...
...πήρα κι εγώ κατιτίς...όχι γιατί μου περίσσευαν ευρώ...αλλά έτσι για ν΄ανακατευτώ με τον κόσμο...
...μετά πήρα τον καφέ μου και ανέβηκα στην αίθουσα σύνταξης της ΕΡΑ ΣΠΟΡ...
...περπατώντας στο διάδρομο...
...νόμισα πως όλα τα φώτα ήταν ανοιχτά...
...νόμισα πως άκουσα ομιλίες...πίσω από τις κλειστές πόρτες...
...σα να ξεχώρισα μάλιστα και που ανήκουν οι φωνές...

...αλλά όχι...ήταν η ιδέα μου... ή μάλλον... ο ευσεβής μου πόθος...

...το σίγουρο είναι πάντως...
...πως συνάντησα ανθρώπους...χαμογελαστούς...με τον καλό λόγο στο στόμα...
...άκουσα καλημέρες... μελωδικές... σαν το καλύτερο τραγούδι του κόσμου...
...και όρθωσα το ανάστημά μου...και προχώρησα...με τα λιγοστά πράγματά μου στο χέρι...αυτά που θα με βοηθήσουν αργότερα... στις 3... στην εκπομπή που θα κάνουμε με τον Κώστα Αριδάκη....

...σχεδόν 5 μήνες από εκείνο το απαίσιο "μαύρο"... που έριξε η κυβέρνηση... στην ΕΡΤ...
...5 μήνες από τότε που μας πέταξαν έξω από τη δουλειά μας... αναίτια...
...από έναν οργανισμό κερδοφόρο...
...μας έβρισαν...μας συκοφάντησαν... μας απαξίωσαν... μας αδίκησαν...

...κι εμείς... παραμένουμε εδώ... δουλεύοντας όπως πριν... αλλά περισσότερες ώρες... με περίσσιο μεράκι...
...η τελευταία φορά που πληρωθήκαμε ένα ποσό έναντι της... γενναιόδωρης αποζημίωσής μας...-όπως ο πρωθυπουργός είχε πει-...είναι τον 14αύγουστο...
...ανταλλάσσουμε κέρματα μεταξύ μας πιά... για έναν καφέ... ένα εισιτήριο λεωφορείου... αλλά... ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!!!

ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ... ΟΠΟΙΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ...