Πόσες φορές σημειώθηκαν συγκρούσεις και «μαλλιοτραβήγματα» μεταξύ γονέων και δασκάλων! Παράπονα, διαφωνίες, διαμαρτυρίες, με τα μικρά από κάτω να περιμένουν την ετυμηγορία για το αν θα φάνε τιμωρία ή αν θα δείρουν τον δάσκαλο (που δυστυχώς δεν είναι απλά χιούμορ)! Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι κάποιοι έχουν πάντα δίκιο και οι άλλοι πάντα άδικο. Είμαστε όλοι άνθρωποι που θέλουμε, ο καθένας από την πλευρά του, το καλό των παιδιών. Ακολουθούν όμως κάποιες συμβουλές-παρακλήσεις προς τους γονείς των μαθητών μας που κάθε δάσκαλος θα ήθελε να ζητήσει:
Γνωρίστε το παιδί σας. Μάθετε τα όριά του, τη συμπεριφορά του, τις αδυναμίες, τις αντιδράσεις, τις ανάγκες του και ενημερώστε σχετικά τον δάσκαλό του. Έτσι, θα είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε έναν πιθανό «καβγά» μεταξύ του παιδιού σας και του δασκάλου του, ένα παράπονο του δασκάλου από εκείνο ή μια ενδεχομένως «άδικη» αντιμετώπιση του δασκάλου προς εκείνο.
Η συμπεριφορά και η στάση σας κάθε στιγμή μπροστά στο παιδί πρέπει να είναι σωστή, ευπρεπής και ώριμη. Αν το παιδί σας υιοθετήσει μια λανθασμένη συμπεριφορά (π.χ. αθυροστομία), θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον δάσκαλο να την αλλάξει, εφόσον είναι αποδεκτή από το κύριο πρότυπο που έχει στη ζωή του, εσάς.
Μην κάνετε το λάθος να γράφετε εσείς τις ασκήσεις του παιδιού σας αν εκείνο βαριέται ή δεν τα καταφέρνει. Όχι μόνο δεν το βοηθάτε αλλά του δημιουργείτε την πεποίθηση ότι δεν χρειάζεται να κοπιάσει για τίποτα και ότι θα τα βρίσκει όλα έτοιμα από εσάς. Ταυτόχρονα, ο δάσκαλος παίρνει το μήνυμα πως ο μαθητής του έχει κατανοήσει πλήρως το μάθημα και δε χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση.
Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τον τρόπο με τον οποίο ο δάσκαλος δίδαξε κάτι προτείνοντας στο παιδί σας κάτι δικό σας. Ίσως να μην είναι επιστημονικά σωστό ή μπορεί να το μπερδέψετε ακόμα περισσότερο. Ζητήστε από τον δάσκαλο να του υποδείξει έναν πιο εύκολο τρόπο και ρωτήστε τον πώς μπορείτε εσείς να το βοηθήσετε.
Μη δικαιολογείτε συνεχώς ανεπίτρεπτες συμπεριφορές του παιδιού σας στον δάσκαλό του (π.χ. για το ότι έρχεται συχνά αδιάβαστος ή για το ότι χτυπάει τους συμμαθητές του). Μην του δίνετε την ιδέα ότι θα μπορεί για μια ζωή να βρίσκει δικαιολογίες. Δώστε του την ευκαιρία να αναλάβει τις ευθύνες του. Εξάλλου, ούτε εσείς ούτε ο δάσκαλος είστε χαζοί, γνωρίζετε και οι δύο τι συμβαίνει. Παραδεχτείτε το λοιπόν και προσπαθήστε από κοινού να το σταματήσετε.
Μην αντιδράτε και μην επιτίθεστε στον δάσκαλο αν σας ενημερώσει για κάποιο πρόβλημα στη γνωστική ή νοητική κατάσταση του παιδιού σας. Σε καμιά περίπτωση δεν έχει σκοπό να προσβάλλει ή να κοροϊδέψει τον μαθητή του. Σας ενημερώνει για την κατάσταση ώστε σε συνεργασία με εσάς να του παρασχεθεί η καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και φροντίδα.
Σε περίπτωση που το παιδί σας εκφράσει παράπονα για τον δάσκαλό του, βρείτε τον ίδιο και ζητήστε να σας εξηγήσει τι ακριβώς έγινε. Μην κατηγορήσετε τον δάσκαλο μπροστά στο παιδί, μη μιλήσετε άσχημα για εκείνον και μην αποδώσετε όλο το δίκιο στο παιδί. Το μόνο που θα πετύχετε είναι να αποβάλλει κάθε ίχνος σεβασμού απέναντι στον δάσκαλό του και να μην τον παρακολουθήσει ξανά σε καμία από τις επόμενες παραδόσεις του, πράγμα που φυσικά θα αποβεί εις βάρος του.
Τέλος, να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι οι δάσκαλοι είναι άνθρωποι που σπούδασαν αυτό που κάνουν και επομένως μπορείτε να τους εμπιστευτείτε. Μην παρεμβαίνετε στη δουλειά τους και μην τους κάνετε υποδείξεις για αυτήν. Μιλήστε τους για τα προβλήματα των παιδιών σας και ακούστε τις συμβουλές τους. Νοιάζονται και αγαπούν τα παιδιά σας και κάνουν πάντα το καλύτερο για αυτά. Δε σας θέλουν έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά χρειάζονται τη συνεργασία σας. Δείξτε τους τον σεβασμό που τους αξίζει αφού, μετά από εσάς, είναι τα επόμενα πρόσωπα που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή των παιδιών σας.
- Aπό Έλενα Λαζαρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου