10 πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζεις

Χρήμα, μαλλί, μπαγιόκο, παράς, όπως και να το πει κανείς, δυστυχώς ή ευτυχώς ο κόσμος γυρνά γύρω από αυτό, όσο και αν θέλουμε ή προσπαθούμε να μη το πιστέψουμε...
Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άμεσα για να αλλάξουμε την κοινωνία, τουλάχιστον έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για το “χρήμα”. Από το ποιος το χρησιμοποίησε πρώτος σε χάρτινη μορφή μέχρι την πιθανότητα να αρρωστήσεις από τους ιούς που μπορεί να κουβαλά επάνω του!

Οι τρεις Ιεράρχες γιορτάζουν...

Κλειστά σήμερα τα σχολεία, λόγω της αργίας των τριών Ιεραρχών. Χαράς ευαγγέλια για τα παιδιά που θα κοιμηθούν λίγο περισσότερο και θα απολαύσουν λίγη ξεκούραση στη θαλπωρή του σπιτιού τους...

Εμείς οι μεγαλύτεροι τα ξεχάσαμε αυτά. Τα θυμούνται βέβαια οι εκπαιδευτικοί και φυσικά οι μαθητές. Όχι πια για τον λόγο που δημιουργήθηκαν αλλά για το κενό στην εκπαιδευτική διαδικασία...

Δυστυχώς, έτσι όπως έχει επιλέξει το σχολείο να είναι στη ζωή της εκπαιδευτικής κοινότητας, δεν προσελκύει... Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέμε και ελπίζουμε να συμβεί κάτι μαγικό να αλλάξει αυτού του είδους την προσέγγιση...

Αλλά καθώς βλέπουμε γύρω μας τις διαθέσεις του υπουργείου Παιδείας δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί...

Ένα βιβλίο που... φοριέται

Ο αναγνώστης φοράει ένα ειδικό γιλέκο, που περιέχει ηλεκτρονικούς αισθητήρες και άλλα ηλεκτρονικά εξαρτήματα και το οποίο συνδέεται με ένα βιβλίο «επαυξημένης πραγματικότητας», που κρατά στα χέρια του.Θεωρείτε ακόμη πρωτοποριακό το "ψηφιακό βιβλίο"; Ίσως στο μέλλον να αποτελέσει παρελθόν, καθώς η εκδοχή του βιβλίου του "αύριο", που δημιούργησαν ερευνητές του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ, δεν μοιάζει με κανένα άλλο, αλλά είναι βγαλμένο από τις σελίδες της επιστημονικής φαντασίας. Το βιβλίο... "φοριέται" στο σώμα του αναγνώστη, και του επιτρέπει να νιώσει πάνω του, στην κυριολεξία, τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών της πλοκής.
Ο αναγνώστης φοράει ένα ειδικό γιλέκο, που περιέχει ηλεκτρονικούς αισθητήρες και άλλα ηλεκτρονικά εξαρτήματα και το οποίο συνδέεται με ένα βιβλίο «επαυξημένης πραγματικότητας», που κρατά στα χέρια του. Καθώς εξελίσσεται η πλοκή του βιβλίου, αυτό -σε συνεργασία με το γιλέκο- δημιουργεί μια σειρά από τεχνητές εμπειρίες (περιοδικές αλλαγές στη θερμοκρασία, δονήσεις πάνω στο σώμα, πρόκληση φωτισμού και ήχων κ.α.), που μεταφέρουν στον αναγνώστη αισθήσεις σχετικές με αυτό που διαβάζει, έτσι ώστε να μπαίνει καλύτερα στο «κλίμα» του βιβλίου.
Οι αλλαγές αυτές δεν γίνονται με τυχαίο τρόπο, αλλά ποικίλουν ανάλογα με το περιεχόμενο της σελίδας που διαβάζει ο χρήστης-αναγνώστης. Το βιβλίο αλλάζει με τεχνητό τρόπο μέχρι και τον ρυθμό που χτυπά η καρδιά του αναγνώστη - την κατάλληλη στιγμή της συναισθηματικής κορύφωσης. Ακόμα, το συνδεμένο γιλέκο διαθέτει 150 λαμπάκια LED που αυξομειώνουν τον φωτισμό γύρω από τον αναγνώστη, καθώς και μικρούς αερόσακους που κατά καιρούς πιέζουν το σώμα του για να του δημιουργούν την αναγκαία ψυχοσωματική πίεση - όταν το απαιτεί το σενάριο.
Η τεχνική που ονομάζεται «αισθητηριακή φαντασία» (κατά το «επιστημονική φαντασία») αναπτύχθηκε από τους ερευνητές Φέλιξ Χάιμπεκ, Αλέξις Χόουπ και Ζιλί Λεγκό του εργαστηρίου πολυμέσων του ΜΙΤ, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Τέλεγκραφ».
«Η αισθητηριακή φαντασία αφορά νέους τρόπους για να βιώνουμε και να δημιουργούμε ιστορίες», ανέφεραν οι ερευνητές και πρόσθεσαν ότι «παραδοσιακά η λογοτεχνία δημιουργεί και προκαλεί συναισθήματα και ενσυναίσθηση μέσω των λέξεων και των εικόνων. Χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό διασυνδεμένων αισθητήρων και ενεργοποιητών, ο συγγραφέας της αισθητηριακής φαντασίας διαθέτει πλέον νέα μέσα για να μεταφέρει στους αναγνώστες την πλοκή, τη διάθεση και τα συναισθήματα, ενώ παράλληλα αφήνει πάντα χώρο στη φαντασία του αναγνώστη. Τα νέα εργαλεία μπορούν να αξιοποιηθούν κατάλληλα, ώστε να δημιουργήσουν μια εμπειρία αφήγησης που θα απορροφά τελείως τον αναγνώστη και θα είναι προσαρμοσμένη στα μέτρα του».
Είναι πάντως αμφίβολο πώς θα «υποδεχτούν» συγγραφείς και αναγνώστες μια τέτοια τεχνολογία ανάγνωσης στο μέλλον. Αναμφίβολα, μερικοί δεν θα ενθουσιαστούν καθόλου με την «χειραγώγηση» της εμπειρίας ανάγνωσης. Άλλοι, πάλι, πιθανότατα θα εκτιμήσουν τον «εμπλουτισμό» του διαβάσματος -και της φαντασίας τους- μέσω των αισθήσεών τους.

Αποκαλυπτικό: Φροντιστήριο κάνει το 91% των μαθητών

Απαραίτητα θεωρούν τα εξωσχολικά μαθήματα για τα παιδιά τους το 91% των οικογενειών στην Ελλάδα παρά την κρίση. Οι αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος και η επιθυμία των γονιών να σπουδάσουν τα παιδιά τους αναδεικνύουν την φροντιστηριακή εκπαίδευση ακόμα και σήμερα σε υποχρεωτική.

Το ποσοστό αυτό φτάνει το 94% για εισοδήματα πάνω από 2.000 ευρώ, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως οικογένειες με μηναίο εισόδημα μόλις 500 ευρώ, που κινούνται στα όρια της φτώχειας, κάνουν τα «αδύνατα δυνατά» και σε ποσοστό 65% παρέχουν στα παιδιά τους μαθήματα εκτός σχολείου.

Αυτό προκύπτει από έρευνα, που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Φροντιστών Αττικής από την εταιρία PALMOS ANALYSIS και παρουσιάστηκαν στην ετήσια εκδήλωση του Σ.Ε.Φ.Α.

Η έρευνα έγινε με τυχαία δειγματοληψία, πανελλαδικά, το χρονικό διάστημα 11 Δεκεμβρίου 2013 – 19 Ιανουαρίου 2014, σε 534 γονείς και κηδεμόνες αποφοίτων Ενιαίου Λυκείου της τελευταίας πενταετίας (από το 2009 και μετά), άνδρες και γυναίκες.

Τα συμπεράσματά της είναι τα εξής:

- Τέσσερις στους 5 μαθητές (80%) έχουν εξωσχολική υποστήριξη κατά τη διάρκεια του Λυκείου.

- Βασικός λόγος για την έλλειψη εξωσχολικής υποστήριξης στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου αναφέρεται η οικονομική δυσχέρεια (47%).

- Ένας στους 3 μαθητές που δεν έχουν εξωσχολική υποστήριξη κατά τη διάρκεια του λυκείου δεν συμμετέχει στις πανελλήνιες εξετάσεις και προέρχεται από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Για τους συγκεκριμένους μαθητές, άλλωστε τίθεται και μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα του «Κοινωνικού Αποκλεισμού».

- Το ποσοστό αποτυχίας στους μαθητές με εξωσχολική υποστήριξη είναι 12%, ενώ στους μαθητές χωρίς εξωσχολική υποστήριξη στο Λύκειο είναι τριπλάσιο (35%).

Στοιχεία για την Εξωσχολική Υποστήριξη

Σε όσους δηλώνουν ότι έχουν εξωσχολική υποστήριξη, σχεδόν όλοι παρέχουν υποστήριξη στα παιδιά τους στην Γ΄ Λυκείου, 4 στους 5 παρέχουν εξωσχολική υποστήριξη στη Β΄ Λυκείου και περίπου οι μισοί στην Α΄ Λυκείου.

Το Φροντιστήριο αποτελεί την κύρια οδό υποστήριξης των παιδιών στον Λύκειο, είτε αυτόνομα είτε – σε πολύ μικρότερο βαθμό – σε συνδυασμό με ιδιαίτερα μαθήματα. Το 88% των παιδιών που παρακολουθούν μαθήματα σε φροντιστήριο πετυχαίνουν την εισαγωγή τους σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

Η συνολική δαπάνη εξωσχολικής υποστήριξης ενός μαθητή για μαθήματα σε Φροντιστήριο – σε όλο το Λύκειο – ανέρχεται στα 7.937 ευρώ. Το κόστος των ιδιαίτερων μαθημάτων και για τις τρεις τάξεις φτάνει τα 10.190 ευρώ.

Το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης (42%) αφορά τη Γ΄ Λυκείου.

Αξιολόγηση της εξωσχολικής υποστήριξης

Περίπου 9 στους 10 γονείς που παρείχαν εξωσχολική υποστήριξη στα παιδιά τους θεωρούν ότι η συμβολή της ήταν πολύ ή αρκετά θετική στο αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων. Η επιδότηση του κόστους της εξωσχολικής υποστήριξης με την αξιοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων του ΕΣΠΑ κρίνεται θετικά από το 83% των γονέων.

• ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

90.000 υποψήφιοι μπροστά στις Πανελλαδικές Εξετάσεις

Την Τρίτη 27 Μαΐου 2014, αμέσως μετά τις εκλογές θα αρχίσουν οι πανελλαδικές εξετάσεις όπως ανακοινώθηκε κατά τη συνάντηση του προεδρείου της ΟΛΜΕ με τον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο. 

Πήγαμε στο 2ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής

Εμείς τώρα ως γονείς ανήκουμε οργανωτικά στην Ένωση Γονέων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας της Αθήνας. Συμπτωματικά από το σχολείο μας έχουμε εκλεγμένους δύο από τους τρεις αντιπροσώπους τόσο στο Δ.Σ. της Ένωσης, όσο και στη Γενική Συνέλευση Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής.

Αυτό βέβαια όπως γνωρίζετε προέρχονται από το πρώην 54 Λύκειο Αθήνας που συνενώθηκε με το 53 Λύκειο το καλοκαίρι και που στην ουσία θα είναι στη θέση τους ώς το τέλος αυτή της σχολικής χρονιάς. Την επόμενη σχολική χρονιά θα γίνουν νέες εκλογές, όπως σε όλα τα σχολεία της χώρας και θα εκλεγούν τα πρόσωπα που θα απαρτίσουν τον νέο Σύλλογο Γονέων του 53 Λυκείου σε όλα τα όργανα. Οι Χονδρορίζος, Θεοδωράκης θα χάσουν τη γονική ιδιότητα τους, καθώς τα παιδιά τους θα έχουν τελειώσει το Λύκειο...

Ας δούμε μερικά πράγματα από τον απολογισμό της Ομοσπονδίας, όπως δόθηκε γραφτά στους αντιπροσώπους:

Έγκαιρα και ολοκληρωμένα είπαμε ότι το βασικό διακύβευμα αυτής της πολιτικής δεν είναι η εξοικονόμηση πόρων λόγω της κρίσης. Είναι το μυαλό και η ψυχή της νέας γενιάς. Πόσο θα μπορέσουν να χειραγωγήσουν το μυαλό της νέας γενιάς στην υποτέλεια, στο συμβιβασμό; Να διαμορφώσουν το σχολείο εκείνο που θα είναι προθάλαμος για να φτιάξει υποτακτικούς, αυριανούς εργαζόμενους που θα δουλεύουν χωρίς δικαιώματα, ήλιο με ήλιο και θα είναι τρομοκρατημένοι, φοβισμένοι, αναλώσιμοι χωρίς να έχουν γνώσεις και χωρίς να έχουν μάθει την αλήθεια για τον κόσμο που ζούμε.

Με τον αυταρχισμό μέσα στα σχολεία καλλιεργείται η μοιρολατρία, η απογοήτευση για να διαιωνιστεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, του μαθαίνουν την “ανταγωνιστικότητα”, την “επιχειρηματικότητα”, το “θάνατος σου η ζωή μου” και όχι τις αξίες της συλλογικότητας, της ομαδικότητας, της αλληλεγγύης, του αγώνα που είναι όπλα για την επιβίωση και μια καλύτερη κοινωνία στις μέρες αυτές που ζούμε.

Ένα μεγάλο κομμάτι μαθητών θα σταματά στην τρίτη Γυμνασίου και θα πηγαίνει στη “μαθητεία” και αυτό που θα σπουδάζει και στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ θα είναι ανάλογα με τις ανάγκες των αφεντικών.

Θέλουν από μαθητές, γονιούς, εκπαιδευτικούς να μην έχουν καθόλου αντίσταση, αντίδραση, κίνημα σε αυτή τη βαρβαρότητα που επιβάλλουν. Τους θέλουν υπηρέτες των εργοδοτών τους. Ακόμα οι ιδιώτες θέλουν να ελέγχουν το μυαλό και τη συνείδηση ώστε να μην αμφισβητείται η κυριαρχία τους σε όλα τα επίπεδα, στο οικονομικό, στο ιδεολογικό, στο πολιτικό.

Μπροστά μας έχουμε το νέο σχολείο το “αποκεντρωμένο”, το “αυτόνομο”, χωρίς κονδύλια για να λειτουργήσει από το κράτος. Θα χρηματοδοτείται από γονείς, Δήμο αν έχει, ΜΚΟ, σπόνσορες που θα έχουν τον κύριο λόγο για το τι θα μαθαίνουν τα παιδιά μας.

• Διαβάστε κι ΕΔΩ επιπλέον πληροφορίες για το 2ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής από το Blog της Ένωσης μας.

Απογοητευμένοι οι νέοι από τις επαγγελματικές τους προοπτικές...

Δουλειές του ποδαριού αναγκάζονται να κάνουν οι νέοι σήμερα αφού δεν βρίσκουν να εργαστούν σε κάτι σχετικό, με αυτό που έχουν σπουδάσει.
Έτσι με την ολοκλήρωση των σπουδών τους βγαίνουν στην αγορά εργασίας και αφού «περιπλανηθούν» για λίγο αναζητώντας κάτι σχετικό με τις σπουδές τους καταλήγουν να πιάσουν μία δουλειά, αν είναι τυχεροί, μόνο και μόνο για να καλύπτουν τα έξοδά τους.
Όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί τους νέους σε ανασφάλεια και απογοήτευση, καθώς βλέπουν τα όνειρά τους να καταρρέουν.
Ο ψυχολόγος, και υποψήφιος διδάκτορας συμβουλευτικής ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας του Πανεπιστημίου Middlesex του Λονδίνου, Διονύσης Σουρέλης, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ επισημαίνει ότι οι νέοι θα πρέπει να βρουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν την κατάσταση ως μια πρόκληση δημιουργικότητας, αλλά και ως μια ευκαιρία διαλεκτικής συνάντησης με τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τις ιδέες τους. «Έχουμε» όπως λέει «δικαίωμα, ευθύνη μα και υποχρέωση να διατηρούμε την πίστη και την ελπίδα μας ζωντανή, καθώς επίσης να μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές οι αντιξοότητες είναι αυτές που μας διδάσκουν και μας οδηγούν στην ωρίμανση, στην προσωπική και κατά συνέπεια στην κοινωνική εξέλιξη».
Επιπρόσθετα είναι πολύ σημαντικό, σημειώνει, οι νέοι να ξεκινάνε τις όποιες διαδικασίες με θετική πρόθεση, καθώς η χροιά που δίνουν σε ότι κάνουν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. «Η ιστορία έχει δείξει ότι κατά περιόδους ο άνθρωπος είχε να παλέψει με διαφορετικές προκλήσεις και δυσκολίες. Αυτή, ίσως να είναι, μια από τις προκλήσεις της γενιάς μας από την οποία οφείλουμε να διδαχτούμε και να βγούμε νικητές», συμπληρώνει.
Ο Χάρης Μήτσης, είκοσι έξι χρόνων, πτυχιούχος δημοσιογραφίας και του τμήματος «Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία» του Πάντειου Πανεπιστημίου, δεν έχει καταφέρει να βρει δουλειά πάνω σε αυτό που σπούδασε και εργάζεται σε κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών, ως πωλητής. Όπως λέει, «είναι ευλογία να εργάζεσαι πάνω σε κάτι που σου αρέσει. Είναι άσχημο για κάποιον που έχει σπουδάσει να κάνει κάτι που δεν έχει σχέση μ’ αυτό». Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, ο Χάρης νιώθει τυχερός που τουλάχιστον δεν είναι άνεργος και έχει κάποιο εισόδημα. «Κάτι που με κάνει να νιώθω καλά είναι το γεγονός ότι πληρώνομαι και μπορώ να καλύψω τις υποχρεώσεις μου» προσθέτει.
Η Ρουμπίνη Μποτονάκη, 29 χρόνων τελειόφοιτη της Γαλλικής Φιλολογίας εργάζεται ως πωλήτρια σε κατάστημα εσωρούχων. «Θα χαρακτήριζα την κρίση ως πόλεμο. Οι δουλειές έχουν αλλάξει πια χαρακτήρα, καθώς οι εργοδότες ζητούν πράγματα παράλογα» λέει η Ρουμπίνη, η οποία για να διατηρήσει την ψυχική της ισορροπία, επιδιώκει να βλέπει συχνά τους φίλους της και να επισκέπτεται με αυτούς μέρη που την κάνουν να νιώθει καλά. «Για μένα είναι σημαντικό να μπορώ να ονειρεύομαι ένα καλύτερο μέλλον» τονίζει.
«Πάντα θα υπάρχει η ελπίδα πως όλα θα πάνε καλύτερα» λέει ο τριαντάχρονος Κώστας Ευθυμιόπουλος, ο οποίος έχει σπουδάσει Χημικός Μηχανικός. Τώρα εργάζεται ως τηλεφωνητής σε μία εταιρία, καταφέρνοντας, όπως επισημαίνει, να καλύψει με τον τρόπο αυτό, τα βασικά έξοδά του. «Το ότι μπορώ σε μια τέτοια περίοδο να καλύπτω έστω και βασικές μου ανάγκες επιβίωσης και να έχω επαφή με τους φίλους μου, είναι κάτι που με κάνει να νιώθω καλύτερα», λέει ο Κώστας.
«Η κρίση, ίσως να αποτελεί και μια ευκαιρία, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση με τον εαυτό μας και τους άλλους ιεραρχώντας εκ νέου τις προτεραιότητές μας, βάση των εσωτερικών μας αναγκών» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Σουρέλης. «Είναι αλήθεια πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, όπου δυσχερείς συνθήκες επηρεάζουν ιδιαίτερα τους νέους, οι οποίοι βλέπουν ότι οι προσδοκίες και τα όνειρα που είχαν είναι δύσκολο να εκπληρωθούν. Πόσο μάλλον η πολυπόθητη εύρεση εργασίας στον τομέα των σπουδών και της κατάρτισής τους» συμπληρώνει ο κ. Σουρέλης και προσθέτει: «Πλέον θα μπορούσαμε να πούμε πως κάποιος θεωρείται "τυχερός" αν έχει μια δουλειά με τον στοιχειώδη μισθό και μπορεί να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες»
Όπως τονίζει, «είμαστε αδιαμφισβήτητα σε μια μεταβατική περίοδο στην οποία πρέπει να φανούμε τολμηροί να αξιοποιήσουμε γνώση, δεξιότητες, φαντασία αλλά και επιμονή, υπομονή και ψυχραιμία προκειμένου να κάνουμε τη διαφορά».

Αναδημοσίευση από το Greek-News.gr

Εσύ, ποιο δέντρο είσαι;

Ένα τεστ που δείχνει την προσωπικότητα μας. Δείτε τη φωτογραφία επάνω και διαλέξτε ποιο δέντρο σας αρέσει περισσότερο. Ο αριθμός δίπλα τους μας αποκαλύπτει το χαρακτήρα μας...

Παιδιά, παρακαλούμε, δείξτε ωριμότητα σε σχέση με το γεύμα

Η αναφορά μας εδώ, αφορά τα δωρεάν γεύματα που παρέχονται στα παιδιά μας – μαθητές του σχολείου μας, καθημερινά... Έχουν πέσει στην αντίληψη μας περιστατικά που δεν δείχνουν φρόνηση και ωριμότητα...

Δεν πετούμε και δεν καταστρέφουμε το γεύμα που μας προσφέρετε. Δίπλα μας, γύρω μας, υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν ανάγκη, επειδή πεινάνε. Αν είναι αξιοπρεπείς και δεν το φωνάζουν, αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια.

Αν δεν πεινάτε ή για κάποιο λόγο δεν το θέλετε πηγαίνετε το σ' αυτούς. Είναι μια έμπρακτη απόδειξη αλληλεγγύης...

Δέκα πράγματα που κάνουν οι Αθηναίοι ή όσοι ζουν στην Αθήνα...

1. Μετακινούνται με το ποδήλατο σε μια πόλη που δεν έχει μισό ποδηλατόδρομο, που απαγορεύεται να παίρνεις το ποδήλατό σου στα μέσα μαζικής μεταφοράς και που η ατμόσφαιρά της δεν ενδείκνυται για ποδηλάτες χωρίς αντιασφυξιογόνο μάσκα. 
2. Κάνουν τζόγκινγκ στο δρόμο και στους γύρω λόφους. Αδιαφορώντας για το καυσαέριο, τα «επικίνδυνα» μονοπάτια και για τους διαδρόμους με τις TV στα γυμναστήρια. 
3. Γεμίζουν τα μπαλκόνια τους με λουλούδια και φυτά όσο μικρά και αντισυμβατικά και αν είναι. 
4. Πετάνε τα σκουπίδια στους μπλε κάδους της ανακύκλωσης, αν και γνωρίζουν πως ο προορισμός των απορριμμάτων είναι περισσότερο άγνωστος παρά ανακυκλώσιμος.
5. Συνεχίζουν να αράζουν σε πλατείες, παγκάκια, πεζούλια, ελεύθερους χώρους, παρόλο που αυτοί είναι εγκαταλειμμένοι και βρώμικοι.
6. Παίζουν μπάσκετ και ποδόσφαιρο σε εξαθλιωμένα γήπεδα. Όπως παλιά! 
7. Αρπάζουν κάθε ευκαιρία τις Κυριακές και τις γιορτές και να χρησιμοποιούν όποια άπλα μπορούν με σκοπό να ψήσουν κάνα κοψίδι στη σχάρα. Αφού δεν ζούμε σε κηπούπολη, κήπος είναι το πεζοδρόμιό μου. Και μετά μοσχοβολούν οι γειτονιές όχι βασιλικό και ασβέστη, αλλά λουκάνικο και παϊδάκι. 
8. Ψαρεύουν σε μέρη όπως λιμάνια, προβλήτες και ιχθυόσκαλες, που το τοπίο και η θάλασσα μόνο κατάλληλα δεν είναι. Περικυκλωμένοι από εργοστάσια περνούν την ώρα τους με το καλάμι τους, ρίχνοντας δόλωμα για να ξεγελάσουν ψάρια κασκαντέρ που παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα κολυμπώντας στο πιο βρώμικο κομμάτι του Σαρωνικού. 
9. Βγαίνουν έξω με τη σκούπα και το λάστιχο και καθαρίζουν τον περιβάλλοντα χώρο τους.
10. Περπατάνε στα ιδιόρρυθμα πεζοδρόμια αυτής της πόλης. 
11. Ταΐζουν πάσης φύσεως αδέσποτο. Από σκυλί μέχρι περιστέρι. Πιο συγκινητικοί αυτοί που τα μαζεύουν κιόλας και σου σπάνε μετά τα νεύρα, κάνοντας συνέχεια την ίδια ερώτηση: «Μήπως θες ένα πολύ γλυκό κουτάβι που βρήκα προχθές στο άλσος;».

Απορία: Γιατί δεν ενημερώνεται η επίσημη ιστοσελίδα του σχολείου μας;

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του σχολείου μας. Θα τη δείτε αν πατήσετε ΕΔΩ.

Δεν γνωρίζουμε ποιος επιμελείται το επίσημο Site του σχολείου μας, αλλά σε μια προσπάθεια να το “διαβάσουμε”, είδαμε πάρα πολλά παλιά, ξεχασμένα δημοσιεύματα και ελάχιστα νέα, ενημερωτικά.

Π.χ.: Στις εργασίες των μαθητών το υλικό που υπάρχει αφορά αποκλειστικά τη σχολική χρονιά 2012-2013. Φέτος δεν υπήρξε κανένα έργο να παρουσιάσουν; Σχεδόν στα μισά της σχολικής χρονιάς είμαστε. Επιπλέον τα γραφήματα με την κατανομή των μαθητών σε τμήματα δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Είναι κι αυτά παλιά...

Σε ότι αφορά το φωτογραφικό υλικό από εκδηλώσεις του σχολείου παρουσιάζονται δύο κι αυτές περσινές. Για φωτογραφίες από εκδρομές ούτε λόγος. Κι όμως, μέχρι κι εμείς με τις ισχνές δυνατότητες που έχουμε δημοσιεύσαμε σ' αυτό το Blog φωτογραφία από την 5νθήμερη εκδρομή της Γ' Λυκείου στα Ιωάννινα...

Νομίζουμε ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά και πιο υπεύθυνη πληροφόρηση αν πιστεύουμε πραγματικά ότι μπορεί να γίνει εργαλείο στα χέρια μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών... Περιμένουμε να το δούμε στην πράξη να υλοποιείται...

Οι αλχημιστές της εκπαίδευσης!

Με πρόσχημα την κρίση, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προετοιμάζει δραματικές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση με τη μείωση των εισακτέων και τη μετακύληση του κόστους σπουδών κατευθείαν στους φοιτητές.
     
Του Χρήστου Κάτσικα
Αν την προηγούμενη δεκαετία, με όχημα την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, επιλέχθηκε η επέκταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το «χάρτινο» άνοιγμά της σε κωμοπόλεις και χωριά, σήμερα επιλέγεται το στένεμα της εισόδου, ο εξοστρακισμός των αδυνάτων και η ενίσχυση της ιδιωτικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης.
Με την επίκληση μιας αφηρημένης ποιοτικής αναβάθμισης και κάποιων αόριστων «προκλήσεων» του νέου αιώνα, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με την ευκαιρία της κρίσης, προετοιμάζει δραματικές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση που αφορούν αφενός το «στένεμα των διόδων» και αφετέρου τη μετακύληση του κόστους σπουδών κατευθείαν στους φοιτητές.
Με λίγα λόγια, το υπουργείο Παιδείας προετοιμάζει τους όρους με τους οποίους θα απαλλαχθεί από αυτούς που όφειλε να εκπαιδεύσει.
Να το αποκαλύψουμε: Το υπουργείο Παιδείας, με τη βοήθεια των μόνιμων προσηλυτιστών της κοινής γνώμης και των στρατευμένων μύθων, επιχειρεί να κάνει κυρίαρχο έναν συγκεκριμένο τρόπο ανάγνωσης της πραγματικότητας και εν συνεχεία να υποκαταστήσει με αυτόν την ίδια την πραγματικότητα. Ο στόχος του είναι να νομιμοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που έχει προαποφασίσει: τη σημαντική μείωση των εισακτέων και τη μετακύληση του κόστους των σπουδών στους φοιτητές, είτε με την ολοκληρωτική εξαφάνιση της φοιτητικής μέριμνας (συγγράμματα, φοίτηση, στέγαση) είτε με την επιβολή μιας μορφής διδάκτρων.
Ατυπη μορφή διδάκτρων
Χρόνια τώρα υπάρχει μια άτυπη μορφή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο (στα μεταπτυχιακά έχουν γίνει πια θεσμός). Αναφερόμαστε στο κόστος σπουδών των άνω των 100.000 φοιτητών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που φοιτούν εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας. Με τη μεθοδευμένη κατάρρευση του υπάρχοντος συστήματος στέγασης και σίτισης, έχει αυξηθεί τόσο ο αριθμός των φοιτητών που πλήττονται όσο και το κόστος διαβίωσής τους.
Για παράδειγμα, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς να έχει ακόμη ολοκληρωθεί η υποβολή αιτήσεων των φοιτητών που δικαιούνται δωρεάν στέγαση στη Φοιτητική Εστία του ιδρύματος, μόλις 46 δωμάτια είναι κενά, ενώ μόνο οι πρωτοετείς που μπήκαν φέτος στο ΕΚΠΑ ανέρχονται σε 1.632! Είναι φανερό ότι εκατοντάδες φοιτητές θα μείνουν εκτός Εστίας και θα αναγκαστούν να πληρώνουν ενοίκιο για να συνεχίσουν τις σπουδές τους.
Στην επιχείρηση αυτή, το υπουργείο Παιδείας έχει τους επικοινωνιακούς προπομπούς του.Σε ένα λυρικό ξέσπασμα, που δεν συνοδεύεται από τεκμηριωμένα επιχειρήματα, ο Νίκος Μαραντζίδης με άρθρο του στην «Καθημερινή», με τίτλο «Το ναυάγιο της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης» (1/12/2013), υποστηρίζει σε όλους τους τόνους: «Αν θέλουμε, πάντως, να είμαστε ρεαλιστές, οφείλουμε άμεσα να αλλάξουμε υπόδειγμα, καθώς δεν μπορούμε να συντηρούμε ένα τόσο μεγάλο, κατακερματισμένο και πολυδάπανο Πανεπιστήμιο. Πρέπει λοιπόν να διαλέξουμε: Ή θα αποφασίσουμε να βάλουμε δίδακτρα στη φοίτηση ώστε οι χρήστες να καλύπτουν ένα μέρος της δαπάνης που προορίζεται γι’ αυτούς ή θα μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των εισακτέων μέσα από το κλείσιμο μεγάλου αριθμού σχολών, ιδιαίτερα στην περιφέρεια».
Η τεχνική είναι γνωστή. Αφήνεις απότιστο ένα λουλούδι και έπειτα ρωτάς τη γνώμη του τυχαίου διαβάτη για την κατάσταση του λουλουδιού. Μετά χρησιμοποιείς τη γνώμη του διαβάτη για να δικαιολογήσεις τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις. Για να θυμηθούμε:
Φταίνε όλοι οι… άλλοι
Το 1990 επί κυβερνήσεως Ν.Δ. λίγο πριν από τις ρυθμίσεις Κοντογιαννόπουλου – Σουφλιά δόθηκε η ευκαιρία, με τον γνωστό τρόπο, να εκφραστεί η «κοινή γνώμη» (δηλαδή αυτή που διαμορφώνουν οι ίδιοι που τη ζητούν). Τι διαπίστωνε η «κοινή γνώμη»; Η τάξη έχει χαθεί στα σχολεία, οι ιεραρχίες έχουν κλονιστεί, κανείς δεν αξιολογείται από κανέναν, τα παιδιά μένουν αγράμματα, τα φροντιστήρια κυριαρχούν, οι ιδιωτικές δαπάνες ροκανίζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Ποιος άραγε είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος γι’ αυτήν την κατάσταση; Μήπως η κυβέρνηση και το υπουργείο που διαπιστώνουν κι αυτοί την κακή κατάσταση των σχολείων και έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να τα αλλάξουν όλα; Οχι, βέβαια. Φταίνε οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές. Και ήρθανε οι ρυθμίσεις και τα νομοσχέδια και έγινε ό,τι έγινε.
Λίγα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1997 – 1998, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, ο Γεράσιμος Αρσένης, μέσα από τα στρατευμένα μολύβια πολλών δημοσιογράφων και τα επιχειρήματα των εκφωνητών της αυλής και της οθόνης, διαπίστωνε ό,τι και η «κοινή γνώμη». Ανεργία των πτυχιούχων, φροντιστηριοποίηση, αμάθεια, Λύκειο-προθάλαμος του Πανεπιστημίου.
Και άρχισε, συνοδευμένος από τις ιαχές των κολάκων και πατώντας στις προσδοκίες της «κοινής γνώμης» (που ζητάει αλλαγή αλλά ξεχνάει να ρωτήσει σε ποια κατεύθυνση), να υλοποιεί τη μεγαλόπνοη μεταρρύθμιση των 28 πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων στη Β΄ και στη Γ΄ Λυκείου, μετατρέποντας το Λύκειο στον λαβύρινθο με τον Μινώταυρο.
Τώρα, με τέχνη το υπουργείο Παιδείας στρώνει το ίδιο γνωστό παιχνίδι. Καμώνεται πως δεν γνωρίζει ότι τα προβλήματα των Πανεπιστημίων σχετίζονται με τη δική του και την προηγούμενη πολιτική, που είναι δεμένες με ένα νήμα, καμώνεται ότι έχει στο χέρι τη γραμματική και το συντακτικό των αλλαγών στη μέση και την ανώτατη εκπαίδευση και αναφωνεί: Επιτέλους, ας δούμε τι λέει και ο απλός κόσμος. Ο απλός κόσμος τι λέει. Αυτός που πληρώνει μια περιουσία στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα, αυτός που συνεχίζει να πληρώνει κι όταν μπαίνει το παιδί του στο Πανεπιστήμιο, αυτός που το βλέπει να μαραζώνει από την ανεργία ή την υποαπασχόληση ή τη μετανάστευση μετά το πτυχίο.
Ε, τι να λέει ο απλός κόσμος; Ο,τι λέει για τα δημόσια νοσοκομεία που δεν έχουν ούτε γάζες, ότι λέει για τους γιατρούς με τις ατελείωτες ουρές, ότι λέει για την εξέταση που δεν την καλύπτει η ασφάλεια και την πληρώνει από την τσέπη του. Να πάνε στον διάβολο λέει. Και βέβαια η κατάρα αυτή δεν μπορεί να φτάσει τους υπουργούς γιατί βρίσκονται μακριά του, φτάνει όμως στο προσωπικό του νοσοκομείου, τους γιατρούς, σε όποιον βρει μπροστά του.
Ετοιμο το αμπαλάζ
Το υπουργείο κάνει μια έξυπνη κίνηση για να μαζικοποιήσει τους υποστηρικτές του. Χέρι χέρι με τα δελτία των οκτώ θα παρουσιάσει τα στοιχεία της έρευνας της «κοινής γνώμης», που θα είναι: «οι καθηγητές δεν δουλεύουν», «το παιδί μου μόνο στο φροντιστήριο μαθαίνει», πληρώνω ενώ υποτίθεται ότι έχουμε δωρεάν παιδεία», «τα Πανεπιστήμια τα έχουν διαβρώσει οι διαμαρτυρίες καθηγητών και φοιτητών» (αυτά θα είναι τα αποτελέσματα της έρευνας, καθώς, ως γνωστόν, ό,τι αγκίστρι βάζεις τέτοια ψάρια πιάνεις). Τι ζητάει λοιπόν η «κοινή γνώμη»; Αλλαγή.
Ε, το υπουργείο την έχει. Θα την προσφέρει καλά διπλωμένη σε χρυσόχαρτο με φιόγκους, όπως ταιριάζει να μεταμφιέζει κανείς το κακό για να μην αναγνωριστεί έγκαιρα.

"Ομορφιά" - η τέχνη σε κίνηση

Ομορφιά, το έργο αυτό του Ιταλού καλλιτέχνη Stefano Tagliafierro Rino είναι πραγματικά ασυνήθιστο και μοναδικό. Ο Tagliafierro δίνει ζωή σε δεκάδες υπέροχους και ιστορικούς πίνακες. Τοπία και στοιχεία ζωντανεύουν και κινούνται χάρη στο ταλέντο του καλλιτέχνη και των νέων τεχνολογιών. Πραγματικά εκπληκτικό!

Τι αλλάζει φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις

Το σχετικό σημερινό δημοσίευμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ...

Φτωχότερο μπουκέτο δυνατοτήτων επιφυλάσσει η τέταρτη χρονιά Μνημονίων στους μαθητές της Γ’ Λυκείου, σύμφωνα με τις ενημερωτικές εγκυκλίους που έχει αποστείλει στα λύκεια το υπουργείο Παιδείας.

Οι φετινοί τελειόφοιτοι θα έχουν μια και μοναδική ευκαιρία να ξαναχρησιμοποιήσουν τη βαθμολογία τους στις πανελλαδικές εξετάσεις για να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Δικαίωμα να διεκδικήσουν το 10% των θέσεων στην ανώτατη εκπαίδευση με τη βαθμολογία που θα συγκεντρώσουν στις εξετάσεις του ερχόμενου Μαΐου – Ιουνίου θα έχουν μόνο την επόμενη χρονιά στις Πανελλαδικές του 2015.

Ξανά από την αρχή

Από το 2016 και μετά όσοι εκ των φετινών τελειόφοιτων θελήσουν να είναι ξανά υποψήφιοί θα πρέπει να περάσουν εκ νέου τη δοκιμασία των Πανελλαδικών εξετάσεων. Φέτος με τη διαδικασία του 10% μπορούν να είναι υποψήφιοι μόνο οι περσινοί εξετασθέντες. Η σχετική ρύθμιση που συμπεριελήφθη στο νόμο για το Λύκειο, περιορίζει το δικαίωμα κατοχύρωσης της βαθμολογίας των Πανελλαδικών εξετάσεων στα όρια της επόμενης χρονιάς του έτους της τελευταίας εξέτασης.

Εξετάσεις έναν χρόνο μετά

Από το 2011 οι μαθητές της τελευταίας τάξης των ημερησίων Γενικών Λυκείων, μπορούν να αποκτούν το απολυτήριο Γενικού Λυκείου χωρίς να συμμετέχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις του έτους αποφοίτησης τους αλλά με εξετάσεις σε επίπεδο σχολικής μονάδας σε όλα τα μαθήματα της τελευταίας τάξης του Γενικού Λυκείου, σε θέματα που καθορίζονται από τον σύλλογο διδασκόντων. Όσοι αποκτούν το απολυτήριο ημερήσιου Γενικού Λυκείου σύμφωνα με τα παραπάνω, μπορούν να αποκτήσουν δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφ όσον λάβουν μέρος στις γραπτές εξετάσεις των μαθημάτων της τελευταίας τάξης των ημερησίων Γενικών Λυκείων που εξετάζονται σε Πανελλαδικό επίπεδο, οποιοδήποτε άλλο έτος εκτός από αυτό της αποφοίτησης τους.

• Οι πληροφορίες είναι από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Ολόκληρη η ζωή μας σε 6 λεπτά!

Αυτή η μικρής διάρκειας ταινία κινούμενων σχεδίων, είναι έμπνευση του Animation Studio OpusBou από την Αργεντινή, έχει πάρει μέρος στα περισσότερα και τα πιο σημαντικά Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων και έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής περισσότερα από 100 βραβεία. 

Σε έναν κόσμο, διαφορετικό από αυτόν που ζούμε, οι άνθρωποι αποκτούν αρμοδιότητες που δεν τις έχουμε συνηθίσει και μας φαντάζουν παράταιρες. Η ιστορία μας ξεκινάει με έναν άντρα που ξυπνάει το πρωί για να πάει στη δουλειά του. Όλα μοιάζουν φυσιολογικά μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι το τραπεζάκι του σπιτιού διαμορφώνεται από ανθρώπους, το ίδιο και η καρέκλα, ο καλόγερος, ο καθρέφτης του μπάνιου και κάθε άλλο έπιπλο του σπιτιού.Και ενώ νομίζουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν μόνο μέσα στο σπίτι, όταν ο άνδρας βγαίνει στους δρόμους, με έκπληξη παρατηρούμε ότι το ίδιο, αλλόκοτο σκηνικό συνεχίζεται. Ταξί δεν υπάρχουν, άνθρωποι με στολές μεταφέρουνε στους ώμους τους άλλους ανθρώπους, άνθρωποι με κόκκινες και πράσινες μπλούζες χρησιμεύουν ως φανάρια, οι πόρτες σχηματίζονται ξανά από ανθρώπους, ακόμα και το ασανσέρ λειτουργεί έχοντας στη βάση του ένα χοντρό άνθρωπο. Ο πρωταγωνιστής φτάνει στη δουλειά του και παίρνει θέση στο πόστο του…
Εξαιρετική υλοποίηση μίας έξυπνης και εμπνευσμένης ιδέαςπου για να γίνει ολοκληρωμένη ταινία χρειάστηκαν προετοιμασίες δύο ολόκληρων χρόνων και 8.600 σχέδια φτιαγμένα στο χέρι.Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται ο σύγχρονος άνθρωπος και ο δυτικός τρόπος ζωής του. Με την οικονομία να βρίσκεται σε ύφεση και την ανεργία στα ύψη φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ την ίδια στιγμή που οι αναφορές στην τεχνολογία και τους τρόπους που την υπηρετούμε βρίσκονται στο προσκήνιο. Μια εξαιρετική οπτική για τον σύγχρονο τρόπο ζωής όπου η ανθρώπινη εργασία κρύβεται πίσω από ωραία περιτυλίγματα και διαφημίσεις εκατομμυρίων. Το σενάριο ήταν ιδέα του Patricio Plazaενώ η εικονογράφηση πρόκειται για σύλληψη του Santiago.
Περίπου έξι λεπτά είναι αρκετά για να ξεδιπλωθεί μεστά και περιεκτικά ολόκληρη η σύγχρονη πραγματικότητα,σε μία ταινία που αποτελεί πηγή προβληματισμού και έντονων συναισθημάτων. 

Οι καθηγητές κλείνουν τους δρόμους…

Ναι… Οι καθηγητές κλείνουν τους δρόμους… Τους δρόμους που άλλοτε κλείνουν οι αγρότες, άλλοτε το χιόνι και άλλοτε τα τροχαία… Κλείνουν τώρα οι καθηγητές … Οι καθηγητές, οι δάσκαλοι των παιδιών της Ελλάδος…. Διαμαρτυρόμενοι για το άδικο, για την παραφροσύνη, για το ψέμα, για την κακοήθεια, για την ανεργία, για την ανέχεια, για την ατιμωρησία, για την αμορφωσιά που επιβάλλεται στα παιδιά της Ελλάδος οδηγώντας τα στο πνευματικό σκοτάδι….
Και αυτοί οι καθηγητές με τους αγώνες τους θα δώσουν το παράδειγμα στους νέους να αγωνισθούν για το δίκαιο, για την αλληλεγγύη, να οικοδομήσουν την κοινωνία, να θεμελιώσουν αρχές και αξίες που έχουμε αφήσει και αγνοήσει…. Η κοινωνία σήμερα βαδίζει σε σήψη… Και ο λαός υπνωτίζεται με την TV  και την αναξιόπιστη και πουλημένη ενημέρωση που του παρέχουν…. Πανταχόθεν ρίπτονται βολές κατευνασμού, φόβου, υποταγής και απάθειας…. Η πολιτική ηγεσία έχει αυτόν τον ρόλο…. Να δημιουργήσει μια κοινωνία ελεγχόμενη, άβουλη και υποταγμένη σε αφεντικά που θα ορίζουν και το μέλλον της…
Ναι… Κλείνουμε και εμείς τους δρόμους… Να δει ο λαός, να αναρωτηθεί… γιατί; Να σκεφθεί…. Εάν του έχει μείνει μυαλό από όλη αυτή την κρισάρα, την ανεργία και την φτώχεια….
Μόνον αλληλέγγυοι, μόνον ενωμένοι, μόνον μαζί, όλοι μαζί… Δεν χρειάζονται όπλα, ούτε χημικά, ούτε ξύλο… φωνή χρειάζεται και αντίσταση χρειάζεται στις επιταγές τους…
 
Ξύλο και χημικά στα διόδια του Πυργετού Λάρισας
Δυνάμεις των ΜΑΤ έδιωξαν βίαια τους εκπαιδευτικούς από τα διόδια χτυπώντας τους και ρίχνοντας χημικά. Ο αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Γρηγόρης Καλομοίρης υπέστη κάταγμα στο δεξί του χέρι και χρειάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονται στα διόδια του Πυργετού σταμάτησαν πριν από λίγο τα λεωφορεία με τους εκπαιδευτικούς από την Θεσσαλονίκη που κατευθύνονται στα Τέμπη για να συμμετάσχουν στην πανελλαδική διαμαρτυρία της ΟΛΜΕ για τις απολύσεις και την διαθεσιμότητα. Τα ΜΑΤ έριξαν χημικά και χτύπησαν τους εκπαιδευτικούς

Σύμφωνα με τηλεφωνική επικοινωνία του ThessToday με εκπαιδευτικούς, δυνάμεις των ΜΑΤ σταμάτησαν τα πούλμαν στα διόδια.

Οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ βρίσκονται σε επικοινωνία με τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων για να τους επιτρέψουν την διέλευση προς τα Τέμπη.

Από την άλλη πλευρά των διοδίων βρίσκονται λεωφορεία με εκπαιδευτικούς από Λάρισα και Αθήνα.

Μαζί με τους εκπαιδευτικούς από την Θεσσαλονίκη υπάρχουν και σχολικοί φύλακες που μετέβησαν με Ι.Χ.

Το σχόλιο του προέδρου της ΟΛΜΕ για τη «Λευκή Εβδομάδα»

Όταν πληροφορήθηκα τα σχετικά με τη «λευκή εβδομάδα»  στα σχολεία σκέφτηκα τα παρακάτω:
- Σκέψη 1η: Είναι μάλλον ένα κακόγουστο αστείο, από τα πολλά που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
- Σκέψη 2η: Πρόκειται για μια «πραγματική μεταρρύθμιση», τα επιχειρηματικά συμφέροντα (οι ανάγκες των ξενοδόχων) να επικαθορίζουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα!! Επιτέλους μια πραγματική τομή….
 - Σκέψη 3η: Τι κι αν οι οικογένειες των μαθητών στενάζουν οικονομικά, τι κι αν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δεν διαθέτουν ούτε έναν εργαζόμενο για να επιβιώσουν, τι κι αν παιδιά πεινούν στα σχολεία, η «λευκή» εβδομάδα θα ανεβάσει σε όλους την αδρεναλίνη στα ύψη -  
Σκέψη 4η: Μα είναι δυνατόν αυτό το Υπουργείο Παιδείας, που νοιάζεται μην χαθεί ακόμη και μια ώρα μάθημα, όταν πρόκειται για απεργία καθηγητών ή για κινητοποίηση μαθητών, να δέχεται να αφιερωθεί μια ολόκληρη εβδομάδα στο ….. σκι; 
- Σκέψη 5η: Η κυβέρνηση μάλλον θα σκέφτηκε: «Αφού δεν μπορώ να δώσω ψωμί, παιδεία και ελευθερία, ας δώσω παντεσπάνι, πέδιλα σκι και λευκές επιταγές για ένα καλύτερο μέλλον».
 - Σκέψη 6η : Μήπως ξεσήκωσαν τη «λευκή εβδομάδα» από το άκρως επιτυχημένο πρόγραμμα του «λευκού βιβλίου ύλης» που βιώνουν οι μαθητές των ΕΠΑΛ στις κατηργημένες ειδικότητες, γιατί οι καθηγητές τους έχουν εγκλωβιστεί στην τροϊκανή διαθεσιμότητα; 
- Σκέψη 7η και τελευταία: Ας σοβαρευτούμε. Οι κύριοι της κυβέρνησης αδιαφορούν για το δημόσιο σχολείο, όπως αδιαφορούν για το δημόσιο νοσοκομείο, όπως αδιαφορούν για τις ζωές μας. Έχουν βεβαίως άλλα μεγάλα και σημαντικά ενδιαφέροντα: να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι πλούσιοι, να κερδίσουν πιο πολλά οι τραπεζίτες, να θυσιαστούν όλα στο βωμό των κερδών.
Και το επιμύθιο: Ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής τους είναι αναγκαίος περισσότερο παρά ποτέ.  
ΘΕΜΗΣ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΛΜΕ

• ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

“Υπευθυνότητα” στο... μάξιμουμ

Το σημερινό δημοσίευμα στο ΕΘΝΟΣ...

Εμείς, έχοντας τα πόδια μας στη γη μπορούσαμε να φανταστούμε πως ένας νόμος που φτιάχνεται στο πόδι ψηφίζεται στα μέσα του Σεπτέμβρη και έχει αναδρομική ισχύ από φέτος είναι φυσικό να μην μπορεί να καλύψει όσο προβλέπει...

Θαυμάστε λοιπόν υπευθυνότητα... Στα μέσα της χρονιά δεν ξέρουν τι θα γίνει στην ολοκλήρωση της κι αφού δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν τις βάζουν στο ψυγείο. Να τους χαιρόμαστε τέτοιους πολιτικούς ταγούς...

Τι δεν γνωρίζετε για τα αμύγδαλα...

Είναι ένα πεντανόστιμο σνακ που μας παρέχει τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε και ενισχύει την καλή υγεία.
Τα αμύγδαλα ανήκουν στη λίστα με τις πιο υγιεινές τροφές, υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που δε γνωρίζουμε για αυτά:

1. Τα αμύγδαλα κατατάσσονται στην ίδια οικογένεια με το ροδάκινο
Ο νόστιμος ξηρός καρπός είναι ουσιαστικά το φρούτο της αμυγδαλιάς, η οποία ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus), της οικογένειας των Ροδοειδών (Rosaceae). Αυτή η κατηγορία φρούτων περιλαμβάνει δέντρα και θάμνους που παράγουν εδώδιμα φρούτα, όπως τα κεράσια, τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια.
2. Τα αμύγδαλα είναι οι ξηροί καρποί με τις λιγότερες θερμίδες
Τα αμύγδαλα περιέχουν μόλις 160 θερμίδες ανά 30 γραμμάρια. Επίσης, μας παρέχουν περισσότερο ασβέστιο από κάθε άλλο ξηρό καρπό, ενώ περιέχουν υγιεινά λιπαρά, πρωτεΐνες και φυτικές ίνες.
3. Μπορούμε να φτιάξουμε σπιτικό γάλα από αμύγδαλα
Το μόνο που χρειάζεται είναι μερικά αμύγδαλα, ένα γλυκαντικό της επιλογής μας και λίγο νερό.
4. Τα αμύγδαλα προστατεύουν από αρκετές ασθένειες
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2006, μόλις 30 γραμμάρια αμύγδαλα περιέχουν τόσες πολυφαινόλες, τις αντιοξειδωτικές ουσίες που καταπολεμούν την καρδιοπάθεια και τον καρκίνο, όσες και το μπρόκολο ή το τσάι.
5. Τα αμύγδαλα είναι πιο υγιεινά όταν είναι ωμά.
Τα ψημένα αμύγδαλα μπορεί να περιέχουν λιπαρά trans ή άλλα ανθυγιεινά λιπαρά.

Μαθήματα για να αγαπούμε σωστά...

Τι είναι αγάπη; Δεν είναι συμπόνοια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνοια είναι δύο, αυτός που πονά κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται. Μα στην αγάπη είναι ένα.
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ και εσύ αφανίζονται. Αγαπώ θα πει χάνομαι...

Ν. Καζαντζάκης

Ο κακός μαθητής που άλλαξε τον κόσμο

Γεννήθηκε το 1879 στο Ουλμ της Γερμανίας. Το κεφάλι του ήταν τόσο μεγάλο που οι γιατροί θεωρούσαν ότι έχει κάποια γενετική ανωμαλία και σχεδόν τον φώναζαν "κεφάλα" δεξιά αριστερά.
Μίλησε όταν έκλεισε τα τρία του χρόνια και περνούσε την ώρα του φτιάχνοντας πύργους από τραπουλόχαρτα.

Βλέποντας το γερμανικό στρατό να παρελαύνει, αποκάλεσε τους στρατιώτες "κακομοίρηδες" στους οποίους δε θα ήθελε ποτέ να μοιάσει. "Οι δάσκαλοι στο δημοτικό μου φαίνονταν σα λοχίες και οι καθηγητές στο λύκειο σα λοχαγοί", θα πει πολύ αργότερα.

Αυτοί οι λοχαγοί καθηγητές του λυκείου τον θεωρούν από τους πλέον αργόστροφους μαθητές που είχαν ποτέ. Αλλά δεν το λένε έτσι, στον αέρα. Το αιτιολογούν επιστημονικά και άκρως παιδαγωγικά οι άνθρωποι: "δεν απαντά ποτέ αμέσως σε μια ερώτηση. Σκέφτεται ώρες προτού απαντήσει. Δεν αποστηθίζει ποτέ τίποτα. Δηλαδή και να προσπαθήσει, δε μπορεί να το κάνει".

Είναι απείθαρχος, δεν υπακούει σε καμία εντολή, δεν ευθυγραμμίζεται με κανέναν κανόνα, δεν έχει ενδιαφέροντα, δεν ασχολείται με κανένα άθλημα. Κι επιπροσθέτως είναι και Εβραίος. Θέλεις κι άλλα για να καταλάβεις ότι αυτό το παιδί ήταν μια σκέτη καταστροφή;

Κι όμως, ήδη από το δημοτικό, έχει διαβάσει ουκ ολίγα βιβλία βιολογίας, ιατρικής, μαθηματικών, φυσικής και φιλοσοφίας. Δεν αρκούν όμως αυτά για το σχολείο. Ένας καθηγητής του, όχι κακός, ο Ζόσεφ Ντέγκενχαρτ, του λέει ότι δε καταφέρει τίποτα στη ζωή του και καλύτερο θα ήταν να σταματήσει να προσπαθεί να πάρει το απολυτήριο. Προετοιμάζεται μόνος του για την Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης αλλά παίρνει 20 στα μαθηματικά και 02 σε όλα τα άλλα μαθήματα. Έτσι, αποτυγχάνει!

Ένας καθηγητής, βλέποντας πράγματα σε αυτόν, τον συμβουλεύει να προετοιμαστεί σε ένα μικρό σχολείο του Ααράου και να ξαναδοκιμάσει. Τα καταφέρνει! Περνάει στο τμήμα μαθηματικών και φυσικής του Πολυτεχνείου. Ως φοιτητής δεν αλλάζει: αντιδραστικός, αφηρημένος, εριστικός, αδιάφορος, εγωκεντρικός. Αργότερα θα δηλώσει ότι δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, εκτός από μια παράφορη περιέργεια.

Αποφοίτησε από τη σχολή του το 1901 με τον δεύτερο χειρότερο βαθμό ανάμεσα σε όλους τους συμφοιτητές του. Αυτός ο βαθμός του απαγόρευσε να βρει κάποια ακαδημαϊκή θέση με αποτέλεσμα να εργαστεί ως ειδικός τεχνικός τρίτης τάξης στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών της Βέρνης (1902-1909) ενώ παίρνει την Ελβετική υπηκοότητα και απαλλάσσεται από το γερμανικό στρατό. Κάπου εκεί ξεκινάει η πορεία του προς την κορυφή της παγκόσμιας επιστήμης, πορεία που θα τον καθιερώσει ως συνώνυμο του έξυπνου ανθρώπου.

Το όνομά του ήταν Άλμπερτ Αϊνστάιν...

Πόσο κοστίζει μια καλημέρα;

Πόσο κοστίζει μια καλημέρα στον περαστικό;
Πόσο κοστίζει ένα χαμόγελο στον άρρωστο;
Πόσο κοστίζει μια συγνώμη σ’ αυτόν που πληγώσαμε;
Πόσο κοστίζει ένα ευχαριστώ στη μητέρα μας;
Πόσο κοστίζει μια αγκαλιά στον παππού και στη γιαγιά;
Πόσο κοστίζει ένα σ’ αγαπώ στον πατέρα μας;
Πόσο κοστίζει ένα χάδι στον θλιμμένο;
Πόσο κοστίζει ένας παρηγορητικός λόγος στον φτωχό;
Πόσο χρόνο θα σου πάρει να πεις… “συγνώμη”, “σ’ αγαπώ”, “βοήθησέ με”;
Πόσο κοστίζει να είσαι αληθινός άνθρωπος;
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ” ΤΙΠΟΤΑ ”..
Αφού δεν κοστίζει τίποτα… γιατί δεν το κάνουμε;
Ας αφήσουμε για λίγο… τι γίνεται γύρω μας…και ας κοιτάξουμε να ασχοληθούμε… με το τι γίνεται μέσα μας!!
απλά…
ΚΑΛΗΜΕΡΑ...