Λέξεις και έννοιες - χειροβομβίδες

Κυριακάτικα, σήμερα, ας κρατήσουμε αυτή την καθημερινή επικοινωνία με ένα υπέροχο ποίημα. Μας αφορά όλους κι ας απευθύνεται στο δάσκαλο. Μήπως όλοι δεν κρύβουμε ένα δάσκαλο μέσα μας; Το ζήτημα είναι πόσο περιθώριο είμαστε αποφασισμένοι να του δώσουμε για να αναπτυχθεί:

Ε δάσκαλε - δε θέλω να λέω ψέματα- είναι δύσκολοι καιροί 
και μπορεί να γίνουν δυσκολότεροι. 
Φύλαξε καλά - ναι πρόσεξέ με καλά σ΄ αυτό- 
σε μια αεροστεγή φιάλη, 
τα πυρομαχικά σου,
λέξεις και έννοιες-χειροβομβίδες σαν αυτές
αξιοπρέπεια - ανθρωπιά - αλληλεγγύη - αντίσταση - αγώνας,
φύλαξε καλά στη μνήμη σου
το δάσος των σκοτωμένων φίλων μας
-τρεφόμαστε ακόμη από αυτούς-
και μοίραζέ τα, με επιμονή και τέχνη,
με λογισμό και με όνειρο,
στους μαθητές σου
με την αποφασιστικότητα
που λιπαίνεται από την σιγουριά
ότι θα την αλλάξουμε τη ζωή
θα την ξαναβάψουμε κατακόκκινη αυτή τη φορά
σαν τη φωτιά που ζεσταίνει τα βλέμματα
σαν τον άνεμο που δροσίζει των ανθρώπων τις καρδιές.
Ναι δάσκαλε αυτό είναι το μέλλον μας
και έτσι θα γίνει.